Naar aanleiding van een artikel in Knack (nr. 39 van 29 september) over de plaatsing van de Amerikaanse kruisraketten, geven wij u onze versie van de geschiedenis kort weer, zoals die eerder in een van onze vredescahiers is verschenen. In die tijd werd o.m. door de Gazet van Antwerpen (zie kader) een campagne gevoerd om de vredesbeweging in een slecht daglicht te plaatsen.

Op 12 december 1979, op een gemeenschappelijke vergadering van de Ministers van Buitenlandse Zaken en van Defensie bepalen de NAVO-ministers hun houding m.b.t. de middellange afstandsraketten in Europa. Enerzijds beslissen de ministers het arsenaal van de middellange afstandskernwapens van de NAVO te moderniseren door in Europa Amerikaanse grond raketsystemen op te stellen. Anderzijds steunen de ministers ten volle het besluit van de Verenigde Staten om zo spoedig mogelijk onderhandelingen te beginnen met de USSR over wapenbeperkingen.

Het officiële NAVO-communiqué zegt evenwel niet in welke landen de nieuwe Amerikaanse raketten precies zullen worden opgesteld. Het maakt ook geen melding van de reserves die twee van de direct betrokken bondgenoten (met name België en Nederland) t.a.v. het NAVO-besluit (dat alle ministers overigens unaniem hebben goedgekeurd) inbrengen.

Vlaams Aktiekomitee tegen Atoomwapens

Het OCV (Overlegcentum voor de vrede) reageert op een mogelijke plaatsing van nieuwe kernwapens met het opstellen van een tienpuntenprogramma gericht aan de regering. Een aantal organisaties uit het OCV willen echter een actief verzet. In een brief van André De Smet, wordt opgeroepen voor een vergadering op 12 november 1979: “daar op zondag 9 december te Brussel een internationale betoging wordt gepland tegen de opstelling van de Pershing II en Cruise raketten in ons land. Het voorstel tot deze betoging is uitgegaan van de vredesorganisaties uit de Duitse Bondsrepubliek. Na enkele contacten werd de verantwoordelijkheid voor de betoging toegewezen aan de Belgische organisaties. Tot heden werd de verantwoordelijkheid hiervoor opgenomen door de CNAPD (Comité National d’Action pour la Paix et Ie Développement – n.v.d.r.) die reeds een aantal maatregelen nam. Het is echter onontbeerlijk dat er van Vlaamse zijde een contactgroep wordt opgericht die als tegenhanger van de Franstaligen kan optreden”.

Op 12 november vergaderen IOT (Internationale van Oorlogstegenstanders), Oxfam, Jong-Socialisten, Socialistische Solidariteit, Daens Aktiefonds, VUJO, Elcker-lk, KJB en vzw Vrede (opvolger BUVV) te Gent. De aanwezige organisaties besluiten het Vlaams Aktiekomitee tegen Atoomwapens (VAKA) op te richten. Dit nieuwe actiecomité zal zich aanvankelijk alleen bezig houden met de organisatie van de anti-rakettenbetogingen. De eerste betoging wordt alvast een succes met zo’n 50.000 deelnemers.

Sarah Claes

Uit: “Hoe koud was de vrede?” vredescahier 1/97