Op wereldvlak en ook op nationaal vlak is een grote meerderheid het er over eens: de vrijemarkteconomie is een vast gegeven waarmede we de volgende decennia zullen moeten leven. Het zorgt voor crisissen, menselijke en monetaire, waarbij de armen armer worden en de rijken rijker!

De meeste gezagsdragers hebben er geen problemen mee en het stelsel wordt als wereldsysteem aanvaard.

Kun je deze vaststelling aanvaarden en tevens aannemen dat ze nagenoeg onaanvechtbaar is? Akkoord?

Een grote meerderheid van de mensen en landen is voor vrede, wereldvrede en sociale vrede. Evenwel is het meer dan ooit de VS die met de NAVO bepaalt hoe het moet. De lidstaten van het Atlantisch bondgenootschap schaarden zich achter de NAVO en zorgden ervoor dat het een “zogenaamd” ander gezicht kreeg, een “nieuwe NAVO doctrine” sinds november 1991. Een nieuw gezicht?

We weten beter! Het was gewoon een overlevingsstrategie om het voortbestaan van het militair genootschap, de NAVO, te rechtvaardigen.

Een “militair imperialisme” zonder meer met de VS als waakhond en-opdrachtgever, een duidelijk “militair kolonialisme” opgelegd door de VS over nagenoeg alle continenten. Hierdoor bepaalt het, met zijn wapenverkoop, de economische verplichtingen van het desbetreffend land. Het MIC (militair industrieel complex) veroverde de wereldmarkt. De wapenhandel is hun monopolie geworden.

Wat geldt voor de VS is evenzeer waar voor de Britse en Franse wapensmeden. Ze eisen hun deel op van de buit. De Britten, die samen werken met de VS, hebben de Fransen als concurrent.

De meerderheid die pleit voor vrede kan niet langer aanvaarden, noch instemmen, dat men wapens blijft verkopen die de economie ontwrichten.

Een gezonde en sociale economie, zonder militarisatie, bepaalt de toekomst voor allen die harmonisch en humaan willen samenleven en een vredeseconomie voorstaan. Een “sociale wereldeconomie” die de “regionale stabiliteit” waarborgt waardoor agressie voorkomen wordt. Geen illusie wel een waarborg voor de toekomst. Daarom moet de NAVO,  zoals  het WARSCHAU-PACT  in 1991, verdwijnen tengunste van het OVSE. Maximum aanvaardbaar of bespreekbaar is een “defensieve defensie” die zichzelf kan opheffen!

De huidige defensie budgetten blijven de economie schade berokkenen. We hoeven hier niet met cijfers te goochelen. Ze zijn beschikbaar.

Daarom is een EDU (Europese Defensie Unie) als toegevoegde waarde aan de NAVO onaanvaardbaar voor Europa. Zij die voor een EDU pleiten, hetzij sociaal-democraten, hetzij christendemocraten, verloochenen hun achterban.

Binnen de EU meten Frankrijk en Duitsland zich een politieke voortrekkersrol aan. Zowel Parijs, Bonn als Londen hebben vandaag sociaaldemocraten aan het bewind.

De boodschap van de EU is tot vandaag een “van verzoening en vrede” in Europa. De EU heeft (nog) geen leger waardoor het volledig op de goede wil van de gesprekspartners rekent. Politieke goede wil!!! Gelukkig kan de WEU geen militaire vuist maken. Er waait nog steeds een “pacifistische wind” door de EU, evenwel met de bekende tegenwind. De tegenstanders pleiten voor “een constructieve relatie” met de NAVO.

Zelfs met een berekend en koel pacifisme kan men een eind dit vredespad bewandelen.

Een eerste stap is de afbouw van het bestaande agressieve militair apparaat, democratisch door een doeltreffende budgetvermindering. Een politiek besluit: minder geld voor defensie.

AKKOORD ???

We bleven bondig maar … objectief. Een voorspoedig en vredevol 1999

William de Bruyn (Aalst, november 1998)