De USA is een van de zeldzame landen die het charter van de rechten van het kind uitgaande van de UNO, nog steeds niet ondertekende!

En dit in het land van Walt Disney, de wereldwijde “Kindervriend”!

Als we weten dat de “Big Boss” van Disney duizendmaal het salaris van een Haïtiaanse arbeider heeft, dan spreekt dit voor zichzelf.

Disney en kinderhandjes Alhoewel de firma Disney de kinderen van de ganse wereld doet dromen, toch weerhoudt ze er zich niet van om diezelfde kinderen slavenarbeid te laten verrichten. Daarmee gaat ze voorbij aan de rechten van het kind in Thailand, Birma en Haïti. In die landen worden tee-shirts met Disneyfiguren erop, vervaardigd. Ook speelgoed, Disneypoppen uit de gelijknamige films zien er het licht.

Op 7 en 14 december organiseerde de mensenrechtenorganisatie het “National Labor Committee” (NLG) een actieweek zowel in de V.S. als in Canada. Vooral in een reeks grote steden en op de campus van een vijftiental universiteiten werd er gemanifesteerd. Ook de Amerikaanse syndicaten, het AFL-CIO, ondersteunden deze campagne.

De manifestaties kregen zo’n grote bijval dat de grote media er niet naast konden kijken.

Charles Karnighan, directeur van de hogergenoemde mensenrechtenorganisatie, het NLG, stelde vast dat steeds meer jongeren deze campagne ondersteunden. Ook de kerken bleven niet achterwege en legden uit religieuze overwegingen hun gewicht in de schaal voor het eerbiedigen van de mensenrechten van zowel de Amerikaanse arbeiders, als die van de werkers waar ook ter wereld. Ook de rechten van het kind werden niet vergeten.

Het hoofd van de generale staf van de Disney-compagnie te Burbank in Ca-lifornië, bleef totaal onberoerd voor dit humane aspect.

“Wij zijn een onderneming. Wij zijn niet bij machte de werkvoorwaarden wereldwijd te verbeteren”. Einde citaat. De Disney-compagnie trekt profijt uit de dramatische situatie in de derde wereld. Gelukkig maar dat die actieweek bewijst dat het streven naar sociale rechtvaardigheid, naast andere vrijheden, eindelijk ook in Amerika terrein wint. Eindelijk!

Een machtig imperium

Met 16,5 miljard dollars jaarlijkse nettowinst is Disney-Capital, Cities-ABC de tweede groep van de wereld in de ontspanningssector. Sinds de aankoop van de telecommunicatiegroepen ABC en Capital Cities en dit voor het peul-schilletje van 95 miljard Franse frank, is Disney uitgegroeid tot een kolossaal imperium. Als een reusachtige veelarmige inktvis controleert het voor een belangrijk deel de productie en de distributie van beelden en informatie. Benevens de Disney’s producties bezit de groep de filmmaatschappijen Buena Vista, Touchstone Pictures en Mirmax. In de audiovisuele sector controleert Disney en dit langs een omweg over ABC, een nationaal televisienet, 3.400 lokale radio’s en drie platenfirma’s. Multirnedia-groepen waarvan de activiteit zich vooral concentreert op de productie van CD-ROM en computerspelen zijn er ook mee verbonden.

Onder de kabeltelevisieketens toebehorende aan Disney, zoals Disney Channel, Super RTL, Eurosport, Japan Sports Channel, Touchastone, Buena Vista Television en Hamater Productions zijn er die werken voor Franse teleketens. Disney bezit 400 winkels in de wereld, hotels, kunstgalerijen, uitgeverijen, zeven dagbladen en meer dan 30 tijdschriften.

Disney wil een referentie zijn voor de jonge Amerikanen. Deze multi-national vertegenwoordigt voor alles een financieel imperium, zonder mededogen voor de gesalarieerden. Vervolgens verbiedt de groep publiciteitsspots voor de syndicale federatie AFL-CIO op zijn tv-ketens.

De oude Walt Disney, hijzelf, stak zijn sympathie voor uiterst rechts niet onder stoelen of banken. Talrijke jaren kwam hij voor op de FBI-lijsten als bezoldigd tipgever! Hij maakte geregeld rapporten over zijn medewerkers en noteerde de progressieve en zogenaamde anti-Amerikaanse elementen. Hij was een fervent republikein, die zijn huik naar de wind hing tijdens de campagne voor de presidentsverkiezingen in ’92. Hij steunde financieel Clinton.

Bron: Humanité Dimanche

De Disney-multinational wil het symbool zijn van het blanke en “weldenkende” Amerika. Dit Amerika, bij monde van Disney, laat tee-shirts, pluche speelgoed en pyjama’s door kinderen vervaardigen. De firma heeft een netwerk van dealers, verspreid over een honderdtal landen, om haar producten aan de man te brengen. De firma Disney laat zich bevoorraden door Thaïlandse firma ‘s, die zich helemaal niet bekommeren om de rechten van het kind. Zo’n bedrijf heeft zelfs publiekelijk verklaard dat ze kinderen van 13 a 15 jaar tewerk stelt om kleren te stikken van het merk Mickey. De salarissen liggen lager dan het wettelijke minimum te Bangkok. Ook in Birma heeft Disney contracten lopen. Volgens een rapport van de Amerikaanse ambassade, ere wie ere toekomt, stelt deze de volgende wantoestanden aan de kaak. De werkweek kan tot 60 uren oplopen. De lonen zijn misdadig laag, een halve dollar per dag. De werkertjes zijn héél erg gedwee, want bij de minste opstandigheid doet de patroon een beroep op het leger. Als we weten dat de krijgsmacht ook aandeelhouder is in de bedrijven, behoeft dit alles geen nadere toelichting! In Haïti stikken kinderhandjes Mickey-truitjes voor 28 cent per uur, wat een hongerloon is. Die kinderen hebben niet de minste rechten. De Disney-multinational schrikt er niet voor terug om op Amerikaans grondgebied, in Los Angeles, een beroep te doen op clandestiene werkplaatsen. De werkvoorwaarden vertonen er veel gelijkenis met slavenarbeid. Deze nachtmerrie van het betoverende Disney-imperium werd blootgelegd door het “National Labor Committee” (NLC), een mensenrechtenorganisatie. Niet alleen de mensenrechten maar ook de salarissen in de Amerikaanse multinationals zijn er het voorwerp van onderzoek. Het NLC heeft enquêtes geleid bij de werklieden van de bedrijven die een contract hebben met de Disney-compagnie. Maar daar bleef het niet bij want er volgden succesrijke acties. Eindelijk toch een bewuste arbeidersklasse in de maak?

Bron: Humanité Dimanche René Van Nerum

René Van Nerum