De EDG sluit de deur voor onderhandelingen

SENATOR Henri Rolin
1953 – nr 2 – p.2

In zijn Decembernummer publiceert het tijdschrift: « Défense de la Paix » een verklaring van de H. Henri Rolin, socialistisch senator, betreffende de Europese verdedigingsgemeenschap:

« Ik ben persoonlijk gekant tegen het Verdrag der Europese Verdedigingsgemeenschap, in hetwelk ik tegelijk zie : een geweldige toename van de oorlogs- risico’s en een verzwakking van onze verdediging middelen en dit, hoofdzakelijk om volgende redenen:

1) Het in voege treden van het verdrag om voor lange tijd de deur sluiten voor elke toenadering tussen Oost en West. Inderdaad de oprichting van een zogenaamd Europees leger met de deelname van een herenigd Duitsland zou tot gevolg hebben dat dit leger zich op gans het Duitse grondgebied zou bevinden en bijgevolg, in geval van terugtrekking der Russische leiders tot achter de Oder-Neisse Unie, gelijk staan met een overeenkomstige vooruitgang van de versterkte Wes terse legers. Men kan zichzelf moeilijk Wijsmaken dat de Sovjet-Unie dit zou kunnen beschouwen als een versterking van haar veiligheid.

2) De oneindige verlenging van de Russische bezetting in Oost-Duitsland gévolg van het in voege treden der E.V.G. zou West-Duitsland er onvermijdelijk toe drijven deze bevrijding te bekomen, zoniet door de aanval, tenminste door drukking ingevolge de militaire over-macht die men hoopt te verwezenlijken dank zij het Europees leger. Reeds van nu af wijzen talrijke Amerikaanse en Duitse verklaringen in die richting. Een dergelijke toestand heeft alle kans ons op korte termijn in de oorlog te storten.

3) Op dit ogenblik bestaan er tussen de zes ondertekenende landen van het EVG-verdrag,- en bijzonder tussen Frankrijk en Duitsland, geen voldoende neigingen en vertrouwen om de werking te verzekeren van de supra-nationale organisatie die voorzien wordt. Het cantonne-ren op Frans, Belgisch of Nederlands grondgebied van grote Duitse legereenheden, minder dan tien jaar na de bezetting, het onthaal dat ze zouden genieten vanwege de vroegere collaborateurs, kunnen niet anders dan onze openbare mening ten zeerste afstoten. Dit zou niet anders dan de spanning tussen de Staten opdrijven inplaats van ze te doen luwen.

4) De E.V.G vormt geen enkel werkelijk beletsel voor het plots terugtrekken der Duitse contingenten uit het Europees leger, indien Duitsland beslist zulks te doen (cf. art. 12 van het Verdrag). De integratie die practisch nul is voor wat Italië betreft, zal voor de andere Staten oppervlakkig en administratief blijven.

5) Het mechanisme van het verdrag, dat dé eenparigheid vereist van de ministers Voor de beslissingen betreffende de duur van de diensttijd, de begroting, het cantomieren der legereenheden, zal voor Europa het veto medebrengen dat te New-York zozeer wordt veroordeeld en zal er dezelfde chronische verlamming en kittelorigheid doen ontstaan.

6) Ik zie niet in hoe Frankrijk meer hoop kan koesteren dan Engeland, zijn inlijving in een militaire en politieke Europese gemeenschap te doen overeenstemmen met de banden die het wil behouden met de andere leden der Franse Unie, eens dat deze laatste bevorderd zullen zijn tot de rang van onafhankelijke en gelijkberechtigde partners. En aangezien het Europees leger ondenkbaar is de deelname van Frankrijk, zie ik daarin een bijkomende reden voor het Belgisch Parlement om het Verdrag niet goed te keuren.

7) De wisselvalligheden der politiek van zakere ondertekende Staten in de loop der laatste vijftig jaar, tonen aan hoe onvoorzichtig het zou zijn zich met hen voor 50 jaar te verbinden zonder de mogelijkheid er ons uit los te maken. Op zichzelf alleen reeds vormt een dergelijke clausule een bijkomend oorlogsrisico: de secessie-oorlog waarvan de geschiedenis talrijke voorbeelden levert. »
Boodschap van de Wereldvredesraad aan de organisaties en personaliteiten die internationale ontspanning wensen

DE zitting van de Wereldvredesraad te Wenen werd besloten met de stem» ming van een algemene resolutie en een boodschap aan de organisaties en personaliteiten die internationale ontspanning wensen, waarvan hierna de tekst volgt :

De wapenstilstand in Korea gesloten heeft de wereld, die sedert zovele jaren in angst leefde, hoop gegeven de spanning te zien luwen onder de grote mogendheden. Maar de ingezette onderhandelingen stuiten op nieuwe hindernissen. Op andere kwesties,, van levensbelang voor de wereldvrede, blijkt de overeenkomst moeilijk.

De volkeren nochtans, smachten naar internationale ontspanning. De economische hindernissen en de politieke drukking welke gepaard gaan met de internationale spanning, worden steeds pijnlijker te dragen.
Wij zijn van mening dat het mogelijk is de wereld uit deze toestand te halen.

De meest verscheiden politieke en economische krachten ijveren voortaan in alle landen ten gunste van internationale ontspanning.
Nieuws wetenschappelijke, godsdienstige en politieke personaliteiten veroordelen heden het gebruik van wapens voor massale uitroeiing. De openbare mening is ontsteld over de toenemende opstapeling van allerhande wapens.

Alle mensen met gezond verstand stellen vast dat het niet mogelijk is de problemen van wereldbelang te regelen, noch aan de afgesloten accoorden hun volle waarde te geven, zonder de medewerking van de regering der Volksrepubliek China. Bevoegde vertegenwoordigers van alle politieke partijen in de meeste landen van West-Europa, spreken zich openlijk uit tegen de wedergeboorte van het Duitse militarisme, onder welke Vorm ook.

In deze voorwaarden, denken wij dat het nodig is de inspanningen van al diegenen— organisaties en personaliteiten — die internationale ontspanning wensen, samen te voegen. De resolutie, aangenomen door de Wereldvredesraad op 28 November 1953, zet ons standpunt dienaangaande uiteen.

De gezamenlijke voorbereiding van een ontmoeting welke de vrije confrontatie zau mogelijk maken van alle standpunten, evenals het nagaan yan alle mogelijke oplossingen, wordt een noodzaak. Het inrichten, binnen afzienbare tijd, van een wereldbijeenkomst van die eard zou, op zichzelf, een belangrijke factor zijn van internationale ontspanning vormen.

Wenen, 28 November 1953