Alvorens op Vrijdag 12 Maart de Senaat tot de stemming over de E.D.G. zou overgaan had onze Unie enige dagen tevoren aan de heer Struye, Senaatsvoorzitter, een memorandum overhandigd, waarbij de Senaat uitgenodigd werd niet te bekrachtigen.
RESULTATEN VAN DE RAADPLEGINGEN
Dat de mening van het Belgische volk over de Duitse herbewapening duidelijk is, bewezen onze raadplegingen. Een eenvoudig overzicht van de resultaten overtuigt ons dat de Kamer, noch de Senaat, voldoende rekening hielden met de volkswil.
[illustratie ipv cijfers]
Totaal der geraad- Aantal stemmen Aantal stemmen Blanco en on-
pleegde personen: tegen de E.D.G voor de E.D.G. geldige stemmen:
en % en % . en %
77.472. 53.460 hetzij 66,8% 2.310 hetzij 3,2% 21.702 hetzij 28%
Totaal der personen geraadpleegd in de bedrijven:
33.833 25.925 hetzij 76,6% . 797 hetzij 2,6% 7.111 hetzij 20,8%
Totaal der personen geraadpleegd in de gemeenten:
43.639 27.535 hetzij 63% 1.513 hetzij 3,6%, 14.591 hetzij 33,4%
HOE WERDEN DEZE RESULTATEN BEKOMEN?
De raadplegingen werden niet alleen door onze Unie ingericht. Ook verscheidene vaderlandse verenigin-gen stonden ons in die taak bij, zoals o.a. te Evere. Buiten ganse gemeenten werden ook 75 fabrieken en werkhuizen aangepakt. Zo kon de bevolking haar wil uitdrukken over een verdrag dat over onze toekomst zal beslissen.
Weerspiegelen deze resultaten de werkelijke mening der bevolking? Wij menen dat onze werkwijze er borg voor staat. Vooreerst werden de bevolking of de arbeiders door middel van manifesten, meetings en speciale uitgaven van ons nummer ingelicht over de werkelijke draagwijdte van het verdrag. Dan werden omslagen met stembrieven uitgedeeld, die achteraf, gesloten, terug werden opgehaald. Het.kiesgeheim was aldus volledig. De telling werd ‘in het openbaar verricht, wat de behaalde resultaten verrechtvaardigt, 50% der betrokken personen brachten gemiddeld hun stem uit, hetgeen overeenstemt met de cijfers der landen, waar men niet verplicht is’te kiezen. Het ging hier echter niet om een officiële stemming, zodat wij van de steun en de middelen der openbare machten verstoken bleven. Erger: de officiële tegenkanting was doorgaans ons deel. Enkel een groep geestdriftigen, die hele dagen aan dit werk wijdden, hebben de raadplegingen mogelijk gemaakt. Men kan zich gemakkelijk indenken hoeveel moeite het gekost heeft iedereen te bereiken? De geldelijke lasten dezer raadplegingen hebben wij bijna geheel kunnen dekken door de steun, die in de enveloppen opgehaald werd.
Wanneer we bedenken dat de opiniepeilingen van het Gallup-instituut op een gemiddelde van 3000 personen, gesteund zijn dan wordt het ons duidelijk dat de resultaten van onze raadplegingen een grote waarde bezitten. Zij waren, onbe twistbaar van aard ons te verplichten onze onrust bij de senaat uit te druk ken.
HOE HEEFT DE SENAAT GEANTWOORD?
De voorafgaandelijke debatten in de Senaat hebben veel stof doen opwaaien, en door sprekers van ‘ verschillende partijen werden stellingen gesteund, die zeer dicht de onze benaderen. Wij menen dat vele Senato ren tóch het verdrag goedkeuren, opdat naderhand, bij de niet-be-krachtiging door Frankrijk of Italië, de verantwoordelijkheid niet op Bel-.gië zou kunnen geschoven worden.
Vooraf hadden de heren Rolin (B.S.P.) en Kluyskens (C.V.P.) een verdragingsmotie ingediend, die er op neerkwam, dat de verdragen van Bonn en Parijs de wereld definitief .in twee- zouden snijden. De Duitse hereniging zou aldus onoverkomelijk verhinderd . worden, niettegenstaande alle kansen op accoord tussen Oost en West verre van uitgeput zijn. Deze motie bekwam de steun van 42 senatoren.
Daarop kwam de heer Rolin terug met een hypothese naar voor, die zeer duidelijk de gevaren der Europese integratie in het daglicht stelt. Hij doelde op de vele grensincidenten die door de Duitsers in het Oosten – kunnen uitgelokt worden: «Over 5 jaar zal- Duitsland machti
ger geworden zijn.- Het zal veel meer dan 12 divisies hebben.. Tele-gram van de Wehr macht: «We wor-den aangevallen! Onmiddelijk zijn wijzelf ook in oorlog. Onze soldaten staan ook op het slagveld, want onze divisies zijn ingedeeld in Duitse legerkorpsen».
Op deze uiting van gezond doorzicht antwoordde de Senaat met 125 -stemmen vóór de nieuwe Wehrmacht, 40 stemmen tegen, en 2 onthoudingen. Onder de tegenstemmers troffen we 10 C.V.P.-ers, 26 B.S.P.-ers, één onafhankelijke, en 3 communisten aan.
WAT LEERDE ONS DEZE STEMMING?
Het best toont ons de verdeeldheid in de socialistische partij hoé de te-lengstand tegen het monsterverdrag zienderogen groeit. Bijna de helft der Senatoren kantte zich er tegen. Deze afwijziging loopt gelijk met de blijken van groter wordend verzet in de Engelse Labourparty, waar onlangs slechts een zeer nipte meerderheid gev.onden werd om zich gunstig over de voorgestelde verdragen uit te spreken. Ook een opiniepeiling door het Gallup-instituut wees op een toe- nemende vijandigheid in dit land.
Onlangs kregen we het bericht ie horen dat in Frankrijk de bekrachtiging een «ongunstig» verloop dreigt te nemen. Engeland antwoordt op de gewenste bijgevoegde protocollen slechts met het te mager geachte behoud van de huidige troepensterkte in Europa. Fn dit dan nog in het geval «het gevaar voor een agressie niet vermindert».
Het E.D.G.-verdrag is om deze en vele andere redenen ver van zijn toepassing verwijderd. Onze strijd in België was niet vergeefs. We hebben aangetoond dat in ons eigen land de zucht naar onafhankelijkheid levendig is, en dat de mensen duidelijk het Europese spel doorzien, wanneer men ze er over inlicht.
De politieke toestand in België verschilt veel met die van Frankrijk. Zo 25% der senatoren de weerzin van ons volk voor avonturen vertolkt, moet dit voor Frankrijk een aanmoediging zijn. Ook Italië zal inzien dat dit verdrag, dat onoverkomelijk ontwrichtend zal blijven voor de toekomst van de vrede, moet van de hand gewezen worden. Onze strijd dient om die reden niet te verzwakken. Meer dan ooit zullen wij ons tegen de E.D.G. verzetten om de vrede te vrijwaren!