HOE VER STAAN WE NU?

HOE VER STAAN WE NU?
Vrede maart 1955

De B.U.V.V. werd gesticht: in 1949- Haar doel was dubbel:

  1. zelf propaganda en acties voeren ten bate van de vrede;
  2. in de meest verscheidene middens stellingname ten voordele van de vrede uitlokken.

Als wij het geheel van de activiteit dier jaren overschouwen, dringen zich een aantal vaststellingen op.
Veel werd gepresteerd in verhouding tot onze beperkte mogelijkheden: o.a. millioenen propagandaschriften werden door ons over het land verspreid. Anderdeels is dat gepresteerd e zeer weinig in verhouding tot noodwendigheden.
Van in den beginne stonden wij als organisatie en beweging ver ten achter tegenover Frankrijk en Italië o In deze beginperiode was de vredesbeweging ook in de-andere buurlanden zeer zwak. Sindsdien heeft” zich de toestand gewijzigd: de . vredesbeweging is een formidabele macht in Duitsland geworden en ook in Engeland izo’n geweldige vooruitgang ook in , Nederland is er een belangrijke vooruitgang vast te stellen.

Zodat wij in ons land ten achter staan, ja erg ten achter staan in vergelijking met al de buurlanden. De vredesbeweging in België is de zwakste in West-Europa.
Het nuchter bekijken van deze toestand mag geen aanleiding tot ontmoediging worden. Integendeel. De omstandigheden, die de beweging de ganse wereld door in de hand werken en ook bij onze buren hun gunstige invloed laten gevoelen, gelden tevens voor ons land. Hun weerslag kan niet uitblijven.

Het enige besluit, dat zich opdringt, luidt daarom: alles in het werk stellen om onze achterstand in te halen.
Zijn de mogelijkheden voorhanden? Ongetwijfeld. Vooreerst is het duidelijk, dat de openbare opinie in ons land gunstig evolueert.

In ons vorig nummer spraken wij over dé opiniepeilingen door de INS0C gehouden betreffende de Duitse herbewapening.,. Sindsdien,_werden door hetzelfde instituut nieuwe peilingen ondernomen. Hieruit blijkt dat 62 % der geraadpleegde personen voorstander zijn van onderhandelingen met de Sovjet-Unie; 30 % zijn er tégen en 16 % hebben geen mening.
Betekent dit dat de twee derden der geraadpleegde personen sympathie hébben voor de Sovjet-Unie? Geenszin, vermits slechts 32 % geloven, dat de Sovjet-ünie werkelijk de vrede wil.Anderdeels geloven 38 % der geconsulteerde^dat de Verenigde Staten waarachtig de vrede willen (in 1?48 waren 65 % deze mening toegedaan).

Maar hoofdzaak is, dat de grote meerderheid van diegenen, die een mening uitspraken – nl. 15 % – de overtuiging hebben, dat er een middel bestaat om tot overeenstemming te komen en dat men alleszins de poging moet wagen.
Nu is de afstand groot – en hier leggen wij de vinger op de wonde – tussen het bestaan van een opinie en het feit dat ze zich krachtdadig uitdrukt tussen een passieve houding en een actief optreden; tussen een verlangen en een bewuste wil.

Daar ligt de taak van de vredesbeweging. Daar ligt de taak -”voor ieder van ons, want ieder van ons kan iets bijdragen. Uit kleine bronnen komen beken,beken verenigen zich tot rivieren en rivieren vloeien samen in een brede stroom.
Onze onmiddellijke opgave bestaat er in :

  • de strijd tegen de Duitse herbewapening – ondanks de parlementaire bekrachtiging – voort te zetten;
  • ons volk te mobiliseren tegen de atoom- en waterstofbom ;
  • de machtige wereldvredesbijeenkomst van 22 Mei te Helsinki in ons land bekend te maken, opdat hare resoluties des te meer weerklank zouden vinden.

Praktisch betekent dit, dat wij aan al onze lezers dringend vragen :

  • lid te worden van de B.U.V.V.;
  • een paar vrienden of bekenden eveneens lid te maken van onze organisatie;
  • enige financiële steun in te zamelen voor onze propaganda;
  • kaarten voor de wereldvredesbijeenkomst van Helsinki in omloop te brengen.