Wie mag in de Atlantische Raad, in geval van oorlog, over het gebruik van atoomwapens beslissen? Ons antwoord is duidelijk: de generaals, ook zonder instemming der regeringen. Het spreekt vanzelf, dat geen enkel officieel communiqué dit in zo duidelijke termen bevestigt. Diplomatische taal is voorzichtig. Maar voor wie lezen kan, is het voldoende klaar.  Oordeel zelf.
“The Manchester Guardian” (18 dec.1954):
“Aldus heeft de Atlantische Raad stilzwijgend aan de militaire bevelhebbers het recht verleend op de instemming te mogen rekenen voor het aanwenden van atoomwapens en de ganse militaire organisatie moet op die basis heringericht worden”.

“The Times” (22 dec.1954):
“Mr.F.Dulles heeft uiteengezet, dat de huidige militaire politiek geleidelijk de aanwending van tactische atoomwapens insluit…De vraag over het al dan niet aanwenden van wapens voor massale vernietiging houdt in zich geen onderscheid tussen de vernielingskracht van atoomwapens of klassieke wapens11.

“New York Herald Tribune” (18 dec.1954):
“De positie van de Verenigde Staten is in de grond deze: wij zullen het advies vragen,indien de tijd het toelaat en indien het noodzakelijk schijnt> maar wij willen ons in dit opzicht niet binden.In alle geval hebben de militairen, gelast met de Iuitwerking;der plannen, klare richtlijnen en voor het overige & zal alles beslist worden volgens de omstandigheden”.

Verklaring van dhr. Spaak:
“De Atlantische Ministers zijn het eens met de Verenigde Staten, dat het beginsel der onderlinge raadpleging onder de geallieerden voor het aanwenden van atoomwapens niet als onaantastbaar moet beschouwd worden”.

Vrede maart 1955