De wereld kan wat leren van Kerala

Deze woorden zijn niet van de schrijver van deze bijdrage. Ze werden uitgesproken door de VS-vice-president A! Gore, op de V.N.-conferentie in Kaïro. In zijn tussenkomst noemde hij de Indische deelstaat Kerala als lichtend voorbeeld om de problemen waarmee de Derde Wereld geconfronteerd wordt op te lossen. Of hij het eerlijk meende met lofbetuigingen aan de beleidsmakers van Kerala en de sociale organisaties in deze deelstaat, heb ik nogal mijn twijfels.

Kerala ligt aan de zuidelijke westkust van India

Lengte : 580 km

Breedte : gemiddeld zowat 48 km Oppervlakte : 38.863 km2 Inwoners : zowat 30 miljoen Taal : Mayalam en Tamil Religie : hindoe : 58% christenen: 25% moslim: 17% kleine minderheid joden

Laten we eerst even nader kennis maken met Kerala om het beter te kunnen situeren in de Indische smeltkroes van volkeren, culturen en religieuze stromingen.

De belangrijkste middelen van bestaan situeren zich in de landbouw : rijst, tapioca, kokosnoten, rubber, peper, koffie en thee. De economie rond de kokosnootcultuur is voor Kerala van zeer groot belang. Ze vormt 90% van de totale Indische kokosnootproductie. Het is een gevraagd exportproduct en brengt een goede inkomst aan vreemde valuta voor India en deze deelstaat. Verder neemt de bosbouw en de visserij een belangrijke plaats in. Op industrieel vlak is er nog textiel, hout, cement, chemie en aluminium. De zee en de lagunes zijn typisch Keralees. Volgens de legende was Kerala een geschenk van Parshu Rama (Rama met de bijl), één van de tien incarnaties van Vishnu. Om boete te doen voor zijn zonden gooide hij z’n bijl in zee. Hierop week het water: de vrijgekomen landmassa werd Kerala genoemd.

Die naam dankt het niet aan “Kera” (kokos); naar verluidt komt het van “Chera” een oud rijk dat reeds in de 3de eeuw voor onze tijdrekening bestond. Feniciërs, Grieken, Romeinen, Arabieren en Chinezen bezochten de Malabarkust en kwamen er handel drijven. Mogelijk was dit het land Ofir dat door koning Salomo werd bezocht. In de 6de eeuw voor onze jaartelling kreeg Kerala een eerste golf van buitenlandse vluchtelingen te verwerken. Het ging om joden die gevlucht waren nadat Nebukadnezar Jeruzalem had bezet. Volgens de legende zou de apostel Thomas in het jaar 52 in de buurt van Gramgamore voet aan land hebben gezet om er het evangelie te verkondigen. De Syrische christenen moeten hier in het jaar 90 een kolonie hebben gevormd. Toen Vasco de Gama in 1548 de Malabarkust bereikte, waren er drie vorstendommen op het gebied van Kerala. De Portugezen vestigden zich in Cochin en kregen op het einde van de eeuw het gezelschap van duizenden joden die het Iberische schiereiland voor de repressie van het Roomse katholicisme moesten ontvluchten. De Hollanders verdreven in 1653 de Portugezen en in 1684 kwam de Britse Oost-Indische Compagnie zich vestigen in Anjengo. De 18de eeuw werd gekenmerkt door de strijd van de Travancore-vorsten tegen de koloniale indringers. In 1795 werden de Hollanders uit Cochin verdreven. Politiek-geogra-fisch bleef dit deel van India de volgende 150 jaar in drie gesplitst: het Travancore-rijk, Cochin en het Malabar Coast District van Madras.

In 1956 kwam hieraan een einde met de vorming van de deelstaat Kerala. Een jaar later, na verkiezingen, kwam voor de eerste maal een door de communisten geleide regering aan de macht. De linkse partijen, waarbij de communisten de belangrijkste kracht uitmaken, hebben steeds een sterke macht in het parlement van deze deelstaat gevormd. Zelfs als ze niet in de regering zetelen moet er steeds met hen rekening worden gehouden, en kan men de ingevoerde sociale politiek in het belang van de bevolking, zomaar niet terugschroeven. Dit tot ongenoegen van de centrale Indische regering in Delhi. De door de communisten geleide coalitie-regering van 1957 had zich voorgenomen een eerste landhervorming door te voeren. De landeigenaars hebben zich met alle middelen tegen deze plannen verweerd. Ze vroegen en bekwamen dat de centrale regering in Delhi de controle over Kerala overnam, en zo de democratisch gekozen bewindsploeg van de deelstaat buiten spel zette.

Na de verkiezingen van 1969 behaalde de communistische partij samen met vooruitstrevende krachten opnieuw de meerderheid in het deelstaat-parlement. De regering voerde de landhervorming door, die de meest radicale was in Zuid-Azië. Geen enkele familie had recht op meer dan 8 hectaren land. Anderhalf miljoen landlozen kregen grond en een betere bestaanszekerheid.

Tijdens de jongste verkiezingen van mei 1996 hebben de kiezers van Kerala terug hun vertrouwen gegeven aan het linkse front.

Dank zij deze sterke linkse aanwezigheid, en het sociaal-economisch beleid dat gevoerd werd door de linkse regeringen, kent Kerala een betere levensstandaard dan de andere staten in de Indische federatie.

De cijfers illustreren duidelijk de verwezenlijkingen zeker als we ze vergelijken met gans Indië. De demografische groei heeft men in Kerala beter onder controle. Op 1000 inwoners worden er voor gans India per jaar 29 geboortes en voor Kerala 18 genoteerd. Het gemiddeld aantal geboortes per vrouw bedraagt voor I ndia 4 kinderen, en voor Kerala 1,9. De kindersterfte is ook in Kerala beduidend lager: op 1000 geboorten stierven er in 1992 over gans India 83 en in Kerala 17. Het percentage gezinnen dat aan gezinsplanning doet is 80% voor Kerala, tegenover 43% voor gans India. Wanneer we de demografie volgens geslacht bekijken, dan zien we dat er in Kerala voor elke 1000 mannen 1040 vrouwen zijn. In India staan er tegenover 1000 mannen 929 vrouwen. De oorzaken voor dit nadelig Indisch totaalbeeld voor de vrouwen is gekend: kindermoord en verwaarlozing van meisjes en selectieve Men heeft vastgesteld dat een hoge kindersterfte leidt tot een hoog geboortecijfer. Kinderen vormen met name een belangrijke economische factor voor het gezin, en een zekere vorm van verzekering voor de ouders voor de tijd wanneer ze niet meer zullen kunnen meedraaien in het arbeidsproces. Praktisch ieder dorp in Kerala heeft een consultatiebureau voor zwangere vrouwen, waar ze gratis terecht kunnen voor medische hulp en begeleiding voor het gebruik van voorbehoedsmiddelen.

onrechtvaardigheden in vraag stelt en oplossingen ervoor op de dagorde zet. Opvallend is dat de vrouwen in Kerala in deze ontvoogdingsstrijd een belangrijke en actieve bijdrage ieveren. De oorzaken waarom de vrouwen zo actief deelnemen aan het politieke en maatschappelijke leven kan voor een groot deel verklaard worden door het matrilineaire systeem -erfrecht langs moederskant van de Nairkaste – waardoor de vrouwen zich steeds actief hebben ingezet om hun rechten te verdedigen. Naast een degelijk onderwijs heeft Kerala een ganse reeks sociale zekerheids-maatregelen ingesteld, zoals uitkeringen voor gehandicapten en werknemerspensioenregeling.

Kerala worstelt in de huidige economische context van India, en de opgelegde besparingspolitiek van het IMF en de Wereldbank, met grote problemen. Hierdoor wordt het zeer moeilijk het sociaal beleid in de praktijk door te zetten, laat staan te verbeteren. Het land heeft te kampen met een torenhoge werkloosheid van 4,5 miljoen mensen. Kerala ligt daarmee boven het gemiddelde voor gans India : de werkloosheid is het grote probleem. Vele hoog gekwalificeerde krachten, zoals artsen, architecten, ingenieurs, computerdeskundigen en specialisten in de olie-industrie, werken als gastarbeiders in de golfstaten. Hun spaartegoeden vormen een belangrijke bron aan valuta-inkomsten,  die worden omgezet in de bouwsector en de consumptie.

Maar de laatste tijd loopt deze stroom gastarbeiders terug. De laatste jaren is het aantal Keralezen dat in het Midden-Oosten aan de slag kan, gehalveerd. De economische groei is in deze staten voorbij. Keralese arbeiders zijn voor hen te duur. Migranten uit Pakistan, Bang-ladesj en de Filipijnen, Sri-Lanka en andere delen van India zijn bereid voor een veel lager loon te werken en zorgen dus voor de vervanging.

illustraties toe te voegen

Neem deze nederlaag niet te ernstig. Zij wonnen slechts dankzij de steun van de bevolking, niets anders…

Neen, deze mensen zijn breeddenkend. Zij verafschuwen niet je Engelse. Hindi of Tamil-toespraak. Zij verafschuwen enkel je toespraak!

Zo hoopt men in het jaar 2000 de geboortes terug te dringen tot 10 per duizend. Bevallen in overheidszieken-huizen is gratis. Voor de voorkoming van zwangerschap is de meest gebruikte methode de sterilisatie. In Kerala ligt de levensverwachting voor vrouwen op 74 jaar, voor gans India is dat 59. De gemiddelde leeftijd waarop men er trouwt is 20 jaar, in India 18 jaar.

Deze staat kent een goed onderwijssysteem. 93% van de mannen en 85% van de vrouwen kunnen lezen en schrijven. Voor gans India komt men voor beiden slechts tot zowat 30%. Het percentage meisjes dat de basisschoolopleiding opgeeft bedroeg voor het jaar 1988 in India 50%, in Kerala nul. Het degelijk onderwijssysteem heeft een proces op gang gebracht dat het kastensysteem in vraag stelt, en waarbij een politiek emancipatiesysteem naar voren komt dat op zijn beurt de sociale

Dit alles toont dat Kerala niet hét paradijs op aarde is. Maar in tegenstelling tot de andere deelstaten van India is het leven er makkelijker en worden de burgers er beter gerespecteerd. Dat deze deelstaat met zijn betere sociale infrastructuur niet de sympathie krijgt van de buitenlandse investeerders hoeven we hier niet nader te beschrijven. Waarom zouden ze in Kerala investeren wanneer de rest van India hen betere winstresultaten garandeert, waar ze hun rooftocht naar grondstoffen en goedkope arbeidskrachten zonder enige sociale beperking kunnen botvieren. Voor hen is Kerala veel te humaan.

Om terug te komen op de opmerking van Al Gore, toen hij in Kaïro Kerala als voorbeeld noemde, had hij toch de krachten kunnen opsommen die het in de praktijk verwezenlijken ? Maar ja, zijn mond had kunnen scheuren…

Antoine Uytterhaeghe