De arrogantie van president Chirac

De Franse minister van defensie, Charles Millon, heeft aangekondigd dat Frankrijk in februari zijn kernproeven zal stopzetten. Er gingen er reeds vier door. De volgende wordt voor Kerstdag voorzien en de laatste dus in januari 1996. De Franse regering stoort zich dus niet aan het wereldwijd protest tegen de kernproeven.

Op 17 november werd Frankrijk nochtans nogmaals veroordeeld. In de eerste commissie van de Verenigde Naties werd namelijk over een resolutie gestemd waarin kernproeven veroordeeld werden. Deze resolutie werd ingediend door Mexico en ondersteund door een dertigtal landen : Latijns-Amerikaanse, Japan, Australië, Nieuw Zeeland, enz. De tekst werd goedgekeurd door 95 landen (de lidstaten van de E.U. o.w. België, Oostenrijk, Finland, Luxemburg, Nederland, Portugal en Zweden).

45 landen onthielden zich o.m. Duitsland, Spanje, de Verenigde Staten en Griekenland. 12 landen stemden tegen. Natuurlijk Frankrijk maar ook China en Groot-Brittannië, maar ook Djibouti, Gabon, Ivoorkust, Mali, Mauritanië, Marokko, Niger, Senegal en Togo.

Als men de lijst overloopt merkt men dat het allemaal om gewezen Franse koloniën gaat. Landen die ekonomisch sterk afhankelijk zijn van de vroegere koloniale heerser. Meer nog in de meeste van deze landen is er een sterke Franse troepenmacht aanwezig die er ook moet over waken dat plaatselijke heersers op hun troon blijven. De waarde van deze tegenstem is dan uiteindelijk geen compliment voor Frankrijk.

Strafmaatregelen

Het feit dat meerdere Europese landen voor de resolutie stemden is bij Chirac in het verkeerde keelgat geschoten. Deze landen werden behandeld zoals een soort derde wereldland waarop men uit de hoogte kan neerkijken. Prompt werd een onderhoud met de Belgische Premier Jean- Luc Dehaene afgezegd.

Aan Italië werd bekend gemaakt dat Frankrijk niet zou deelnemen aan de bilaterale besprekingen die in Napels moesten plaats hebben. De Finse Premier, op bezoek in Parijs, werd noch door Chirac, noch door Juppé ontvangen. Zonderlinge beleefheidsnormen.

Zo merkt men dus dat het Frankrijk van Chirac een vrije mening en standpunt vanwege zijn Europese bondgenoten niet tolereert. Alleen Duitsland interesseert hem.

Hypocrisie

Frankrijk wijst, zelfs terecht, naar de tegengestelde houding van sommige van de Eurobondgenoten waaronder België. Het is zo dat een paar weken geleden door de leden van de West-Europese Unie (WEU) te Madrid een dokument werd ondertekend waarin volledige steun werd verleend aan de nucleaire krachten van Frankrijk en Groot-Brittannië. In het Parlement zei Premier Dehaene in een antwoord op een interpellatie dat beide standpunten los van elkaar staan. Onze houding in New York zegde hij is het logisch gevolg van de resoluties die in de Kamer en de Senaat werden gestemd tijdens de herneming van de Franse kernproeven.

Duidelijkheid a.u.b.

We kunnen de Premier enigszins volgen in zijn standpunt. Maar eerlijk gezegd de dubbelzinnigheid druipt er af. De vraag die zich stelt is waarom, na de gestemde resoluties in Kamer en Senaat tegen de kernproeven, het nodig werd geacht een paar weken later een dokument te ondertekenen waarin steun wordt verleend aan de Franse en Britse atoomkrachten. Was het niet noodzakelijk geweest ook hierover vooraf het Parlement te raadplegen ?

Het is de regering toch bekend dat de openbare opinie gekant is tegen alle operaties die betrekking hebben met kernwapens.

Meteen moet ook de vraag gesteld worden hoelang België nog zal toelaten dat in ons land (Kleine Brogel) Amerikaanse kernwapens gestationeerd zijn ? Het is hoog tijd dat hier ondubbelzinnig klaarheid geschapen wordt. Een openbaar debat in het Parlement is hier dringend nodig.

André De Smet

Kernvrije zone in Zuid-Oost-Azië

De zeven regeringen van Zuid-Oost-Azië verenigd in de Asean (Brunei, Indonesië, Maleisië, de Filipijnen, Thailand en Vietnam en de kandidaat leden Birma, Laos en Cambodja) hebben op hun topkonferentie van 14 en 15 december in Bangkok (Thailand) een verdrag ondertekend dat van deze regio een “vrije zone maakt zonder kernwapens”.

Washington en Peking hadden enige reserves geuit tegen dit initiatief. Om aan deze overeenkomst meer kracht te geven hebben de Asean landen aan de kernmogendheden -de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad – dit protocol overgemaakt waarvan de termen nog bespreekbaar zijn. Ze hopen dat nog andere landen uit de regio er zich zullen bij aansluiten, (ads).

EN TOCH !

De algemene vergadering van de Verenigde Naties van 16 december bevestigde de uitspraak van de eerste kommissie met betrekking tot de stopzetting van de kernproeven. De tekst werd goedgekeurd door 84 landen tegen 18 (Frankrijk, China, Groot-Brittannië en een aantal Franstalige Afrikaanse landen). De V.S., Rusland, Duitsland Griekenland en Spanje onthielden zich en 31 landen namen niet deel aan de stemming.

Ondanks de politieke druk van President Chirac en de toenmalige E.U.-voorzitter de socialist Felipe Gonzales bevestigden 10 van de 15 lidstaten van de Europese Unie (waaronder België) hun goedkeuring aan de resolutie zoals dit op 16 november het geval was in de kommissie.

Dit mag een positieve bijdrage genoemd worden, (ads).