Sociale apartheid voor de zwarte Afrikanen, zeg maar slavernij en dit ver van de schijnwerpers van de media. Uitzonderlijk komt dit land in het nieuws tijdens Parijs-Dakar.
Dit westelijk Afrikaans land betaalt een zware tol aan de racistische politiek gevoerd door het militaire regime van kolonel Ould Taya.
Het minst wat we kunnen zeggen is dat men Mauretanië maar slecht kent. Het ligt tussen de Sahara-republiek in het noorden, Mali in het oosten en Senegal in het zuiden. Langs zijn westkust is de open zee, de Atlantische Oceaan. Het land is tweemaal zo groot als Frankrijk!
In 1961 werd het onafhankelijk en tegelijkertijd een islamitische republiek. Deze vroegere Franse kolonie telt twee miljoen inwoners.
In april 1989 waren er bloedige botsingen tussen de grote Arabisch-Berberse nomadenstammen en de zwarte Afrikaanse plaatselijke bevolking. Deze bewonen voornamelijk het zuidelijk landsgedeelte, het bewinningsgebied, langsheen de oevers van de Senegal-stroom.
Er vielen toen in Nouakchott tweehonderd doden onder de zwarte Afrikanen. Tussen deze twee gemeenschappen leven de Haratines, zwarten met een Moorse cultuur. Vandaag nog slaven van hun blanke meesters. De blanken domineren en de zwarten zijn de gedomineerden.
Tijdens de zestiger jaren speelde de demografische toestand in het voordeel van de Moren. De zwarte Afrikanen vertegenwoordigen ongeveer 25 % van de bevolking. Gevolg, zij kregen 25 % van de sleutelposities. In de loop der jaren echter verhoogde hun bevolking in aantal. Stammentwisten en etnische rivaliteit bleven daarom niet uit. De spiraal van geweld breidde zich uit. In Dakar lieten een zestigtal blanke Moren het leven. Martelingen, plunderingen en verkrachtingen gingen gepaard met het uitdrijven van een 100.000-tal zwarte Afrikanen. De Heratines deden het vuile werk.
In 1990 vond er een bloedige zuivering plaats in het leger. Honderden zwarte militairen verdwenen. Deze barbarij is het resultaat van een politiek die sinds de tachtiger jaren gevoerd wordt door kolonel Ould Taya, aan de macht sinds ’84. Alle macht aan de blanke Moren!
Een keiharde onverschilligheid ten overstaan van een weergaloos schandaal
In Mauretanië overleeft een vorm van slavernij die we dachten tot het verleden te behoren. Men heeft er een systeem van gemaakt door er religieuze redenen ter verantwoording bij te sleuren. Hier is het de Koran die de eeuwige uitbuiting van de ene mens door de andere rechtvaardigt! Deze feodale situatie is in Mauretanië goed zichtbaar. Het is toch wraakroepend dat onze westerse landen en inzonderheid Frankrijk, akkoorden van samenwerking ondertekenden met dit land. We kunnen dit best vergelijken met dezelfde hypocriete houding die het westen aanneemt tegenover de petroleum-staten van de Golf, die inwoners uit de Filipijnen “invoeren” als goedkope loonslaven. Ook worden jonge vrouwelijke Filipino’s “gekocht” en gedegradeerd tot prostituees.
Deze vorm van slavernij is even keihard en schandalig. Vrouwen verliezen hun menselijke waardigheid. En dan te weten dat onze westerse landen met veel trompetgeschal zich de verdedigers van de mensenrechten noemen!
Sara Balabagan werd ter dood veroordeeld omdat ze haar baas ombracht die haar wilde verkrachten. In de Golfstaten vindt men dat patroons het recht aan hun kant hebben. Het is een courante en toegelaten situatie!
Dokter Pierre Duterte, lid van de “Vereniging voor de slachtoffers van de repressie in ballingschap”, trekt zich het lot aan van de Mauretaanse vluchtelingen in Senegal.
Hij klaagt de martelingen aan die de Mauretaniërs ondergingen tijdens de “evenementen” van 1989. Wat onze media slechts “evenementen” noemen is in werkelijkheid een weergaloos misdadig schandaal. Als mensen zes maanden lang gefolterd werden o.a. door het strooien van peper en tabak in hun ogen en er onuitwisbare littekens op de huid achterblijven, kan men niet onbewogen blijven. Van de 70 gefolterden waren er slechts 16 overlevenden! En dan te weten dat hun enige “misdaad” erin bestond hun land te ontvluchten, want ze hadden geen andere keuze als opge-jaagden. Zonder enig bezit zwommen ze de grensrivier over, poedelnaakt! Kan men als wakkere en beschaafd burger onverschillig blijven voor dit alles?
Als onze christelijke en socialistische gezagsdragers hun principes aan hun laars lappen en slaafs de geldmaffia ter wille zijn, blijven zowel de derde als de vierde wereld in de kou staan!
René Van Nerum