De partners van de NAVO

Verklaring van Madrid over euro-Atlantische veiligheid en samenwerking. (8 juli 1997)

De hypokriete verklaring over de eensgezindheid van de staatshoofden en regeringsleiders bij het aanduiden van de kandidaat-leden van de Noord-Atlantische Raad was echt niet verstandig want de pers in de hele wereld had de tribulatiën over de tegengestelde meningen uitvoerig bekend gemaakt. Men wist dus dat de V.S. gewoon hun wil hadden opgelegd volgens het principe: wat goed is voor de V.S. is goed voor de wereld.

De herhaling van de principes van de NAVO is een beschamend kladschrift alsof de rest van de wereld zelfs geen aanspraak meer mag maken op een klein beetje beleefde leugens als surrogaat voor de waarheid. Dan heeft men nog het lef te spreken over de nieuwe NAVO. Vroeger kon men nog spreken over een pakt. Nu worden de 2de rangsnaties druppelsgewijs toegelaten.

De NAVO is trouwens een verplicht en zeer kostelijk doorgangspunt alvorens te kunnen hopen op een deelname aan de Europese Unie die op econommisch vlak wel belangrijk is. Wij gaan duidelijk op het vlak van de overbewapening terug naar toestanden vergelijkbaar met die uit de koude oorlog waarin de zwakste bondgenoten van de V.S. verplicht worden een nutteloos en loodzwaar schild te dragen dat hen verkocht wordt ten profijte van de bewapeningsindustrie van de V.S. De enkele kruimels dieoverblijven, daar kunnen de anderen voor vechten. Frankrijk is kandidaat voor de wederuitrusting van het Zuid-Afrikaans leger doch zonder veel hoop. In par. 2 wordt gezwaaid met de NAVO-visie over een rechtvaardige en blijvende vredesorde waar de mensenrechten, de vrijheid en de democratie met de haren worden bijgesleurd. Terwijl de klassieke brandhaard van de Balkan hoofdzakelijk werd overgelaten aan de Europeanen en de Verenigde Naties gingen de V.S. “gratis” arbitreren in het Israëlisch-Palestijns conflict waarbij op een paar nauwelijks hoorbare restricties na, het sterkere Israël gesteund werd tegen de zwakkere Palestijnen. Men mag hierbij niet vergeten dat de zakelijke belangen voor de V.S. vooral bij Israël liggen en in de States zelf de joodse lobby erg belangrijk is.

Er wordt veel trompetgeschal aangeheven rond het feit dat de NAVO open blijft voor nieuwe leden. De kandidaat-leden kunnen wachten op de parkeerplaats (par. 10) “het partnerschap voor de Vrede”. Voor de Russen is er een van een speciale soort. De Stichtingsakte Betreffende de Wederzijdse Betrekkingen, Samenwerking en Veiligheid tussen de NAVO en de Russische Federatie wordt een historisch succes genoemd, het begin van een nieuw tijdperk (par. 11). Het ziet er anders naar uit dat de Russen slechts met de grootste moeite de interne politieke vrede zullen kunnen bewaren. Geen nood, indien door toedoen van de NAVO moeilijkheden ontstaan zal men natuurlijk de Russen zelf de schuld geven en zich gelukkig achten dat de NAVO tijdig werd uitgebreid. In par. 20 heeft men het over de WEU en de volledige transparantie tussen de WEU en de NAVO. Afwachten want men hoort niets meer van de WEU (operatie krokodil?).

Er wordt zelfs nog eens (par. 23) gewezen op het belang van het stimuleren van non-proliferatie, wapenbeheersing en ontwapening. Over het verbieden van de anti-personeelsmijnen, natuurlijk geen woord want de V.S. liggen (voorlopig?) nog dwars.

17 oktober 1997 Victor Stuyck

Moordenaar Oradour is vrij

De voormalige S.S. Obersturm-bannführer Heinz Barth is in vrijheid gesteld. Barth was de hoofdverantwoordelijke voor de massamoord op 10 juni 1944 in Oradour-sur-Glane. In het dorp werden 600 inwoners vermoord en alle huizen in brand gestoken. Dezelfde Barth was voordien ook S.S. compagniecommandant van het eerste bataljon van het Pantserregiment “Der Führer” dat in 1942 deelnam aan de executie van 42 mensen in het Tsjechische Padovice. Heinz Barth werd in 1983 in de D.D.R., tijdens een proces waarbij volledige bekentenissen aflegde en erkend had schuldig te zijn aan de nazimisdaden, tot levenslange opsluiting veroordeeld. Door het Oberlandesgericht van de deelstaat Brandenburg werd hij in vrijheid gesteld omdat hij berouw heeft getoond en ziek is …. (ads)