Frans-Duits militair akkoord

Eind januari maakte de krant Le Monde bekend dat er een “vertrouwelijk akkoord Kohl-Chirac” op 9 december 1996 was ondertekend in Nuremberg.

Naar verluidt wordt in dit document de toekomstige integratie beschreven op alle bevelniveaus, opleiding, training en inzet van de Franse en Duitse troepen. Er staan geen praktische afspraken in wat betreft het gebruik van atoomwapens. Wel spreekt het document in algemene termen over een Frans-Duitse dialoog hieromtrent. En ook : “de opperste garantie voor de veiligheid van de geallieerden” wordt toegewezen aan “de strategische nucleaire macht van de alliantie, en meer in het bijzonder aan die van de V.S.”.

Waarnemers verbazen zich over dit zinnetje aangezien algemeen wordt aangenomen dat de Noord-Amerikaanse strategische nucleaire macht niet voor de Europese veiligheid zal worden ingezet, om de simpele reden dat de agressor dan de States met gelijke munt zou betalen. En wat de strategie betreft van het “graduele antwoord” die Amerikaanse tactische atoomwapens voorzag als complementair of ter vervanging van conventionele Nato-bewape-ning, die werd reeds in 1991 opgeborgen toen Washington en Moskou overeenkwamen om alle tactische atoomwapens te elimineren, met uitzondering voor die van de Amerikaanse luchtmacht.

Maar het belangrijkste van het document van Nuremberg volgens P.M. de la Goree (J.A. nr. 1884), lijkt wel het constant refereren te zijn naar de identieke politieke keuzes op alle domeinen, wat er    op wijst dat dergelijke Frans-Duitse militaire integratie de voorafbeelding is van de Europese politieke integratie, waarbij de nationale zelfstandigheid niet meer zal spelen.

Is dit een poging van Frankrijk om het zelfstandig optreden van Europa binnen de NATO, zonder dat de Noord-Amerikaanse troepen daarbij betrokken worden, trachten vorm te geven ? Het is zo dat werd overeengekomen dat dergelijk optreden kan mits toestemming van de Atlantische instanties, V.S. en Canada incluis dus. (zie ook “Euronavo” in Vrede nr. 320)

We mogen deze stap ook wel kaderen in de tweestrijd tussen Parijs en Washington over het bevel van de zuidsector van de NATO. De Amerikanen zijn helemaal niet geneigd deze bevelvoering uit handen te geven, waarbij ze steevast verwijzen naar hun machtige zesde vloot die in de Middellandse Zee opereert.

In elk geval staat er niets in de Nuremberg-tekst dat de integratie in de NATO, of de Noord-Amerikaanse suprematie in de NATO, ook maar een minimum iets in de weg zou leggen.

Een Europa van raketten en parachutisten ?

Neen, dank u!

(…)

Wat stelt men voor aan de jonge Duitsers en Fransen om de nieuwe eeuw vorm te geven ? Een Europa van raketten en parachutisten !

Want dat is waar het over gaat als men verklaart de defensie te baseren op de “combinatie van conventionele en nucleaire macht”. Het is de bevestiging dat de Franse en Duitse leiders weigeren de bladzijde van het atoomwapen om te draaien, dat ze weigeren artikel 6 van het Nonproliferatie Verdrag te respecteren, dat ze weigeren de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof van Den Haag na te leven;

De Duitse en Franse leiders willen het atoomwapen behouden voor de komende decennia, in het kader van de “nieuwe strategische gegevenheden”, en meer bepaald door het opzetten van RRF (snelle-reactie-eenheden), mobiele troepen voor “crisisbeheer binnen en buiten Europa”. Tegen welke vijand ? Om welke belangen te verdedigen, aangezien deze beide landen dit onderschrijven onder de autoriteit van de NATO ?

(…)

Daniel Durand

nationaal secretaris van de Franse Mouvement de la Paix.