Het Brits sociaal model

Eerlijkheidshalve                                                              

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Organisatie voor Economische Samenwerking (OESO), de waakhonden van de “vrije markt economie”, beschouwen Groot-Brittannië als een van hun beste leerlingen.

Over de sociale afbraak en al zijn negatieve gevolgen van deze politiek wordt met geen woord gerept. Het is dus wel nuttig een en ander op een rijtje te zetten:

Armen

Sinds 20 jaar is het aantal daklozen verdubbeld:

  • het aantal kinderen dat leeft van de sociale bijstand is gestegen van 7 % in 1979 tot 26 % in 1994 (The Guardian 25/11/’96);
  • het aantal Britten dat in armoede leeft (bepaald als de helft van een gemiddeld loon) is toegenomen van 5 miljoen tot 13.700.000 (The Guardian 25/11/’96);
  • 10 % van de armsten verloor 13 % van zijn koopkracht en de inkomsten van de 10 % rijksten steeg met 65 %.

Uit een studie van de universiteit van Sheffield-Hallam blijkt dat het werkelijk aantal werklozen in Groot-Brittannië 3,9 miljoen bedraagt. Dat is tweemaal meer dan de officiële cijfers. De studie verwijst naar het groot aantal niet actieven die geen werkloosheidsvergoeding ontvangen en naar de 1,2 miljoen langdurige werklozen en zieken die niet in de officiële cijfers voorkomen.

Rijken

Sinds vijf jaar is het aantal miljonairs verdubbeld. “De club” van de miljonairs vergrootte met een wekelijks ritme van 200 nieuwe rijken en omvat vandaag een 100.000 leden, (het gaat om miljonairs in ponden) (Le Figaro 1/1/’97)

Arbeid

Er bestaat geen legaal minimumloon:

  • 12 % van de actieven geniet geen betaald verlof;
  • 22 % van de voltijdse arbeiders werkt meer dan 48 uur per week;
  • het grootste aantal van de nieuwe jobs zijn halftijdse;
  • de wetgeving voor de afdankingen is zeer zwak. De vooropzeg is zeer kort en de proefperiode kan oplopen tot 24 maanden. Het aantal contracten dat met dezelfde persoon kunnen afgesloten worden zijn onbeperkt zoals tevens wat de duur betreft van deze contracten. Er is geen beperking voor wat de dagelijkse of wekelijkse werktijd betreft noch een verplichting inzake het jaarlijks verlof (Documentation Frangaise 33/1/93);
  • in 1995 verdienden meer dan 300.000 personen minder dan 1,5 pond (78 fr.) per uur en 1,2 miljoen minder dan 2,5 %;
  • de voltijdse jobs blijven met 1.100.000 op hun niveau van 1990 (OESO).

Competiviteit

Geroemd om zijn efficiëntie t.o.v. andere landen moet nochtans vastgesteld worden:

  • Groot-Brittannië enregistreert een handelsdeficiet dat ongeveer gelijk staat met het Franse overschot op de betalingsbalans (22 mijard dollar) (The Guardian 30/11/96);
  • zelfs sinds 1990 bedraagt de “Britse Boom” slechts 1,27 %;
  • Groot-Brittannië plaatst zich achter al zijn bijzonderste concurrenten voor wat het nivau van het onderwijs betreft voor jongeren tussen de 16 en 19 jaar (OESO).

Frankrijk vervaardigde gifgas voor nazi’s

Het is bekend dat de Duitse nazi’s in Auschwitz e.a. concentratiekampen het beruchte gifgas. Zyklon B gebruikten om de joden en politieke gevangenen uit te roeien.

De Franse historica Annie Lacroix-Riz, professor aan de universiteit van Toulouse, werkt sinds jaren aan een studie over de collaboratie van de Franse industrie met de nazi’s tijdens de tweede wereldoorlog. Annie Lacroix ontdekte hierbij in de Duitse archieven een nooit gepubliceerd document, het rapport Kolb van 24 februari 1941. Hieruit blijkt dat het Franse chemisch bedrijf Kuhlmann een akkoord afsloot met de Duitse chemiereus IG Farben. Ook andere contracten o.m. tussen IG Farben en Rhöne-Poulenc werden in het domein van de farmaceutische producten afgesloten.

Kolb wijst er in dit rapport op dat zijn eigen bedrijf, Degussa, eveneens akkoorden afsloot met de Franse groepen Electro-Chemie, Electro Metallurgie en het Elektrisch Staalbedrijf uit Parijs. Reeds in het begin van de oorlog werd er in het bedrijf van Ugine te Villers-Saint-Sépulcre, onder Duitse licentie, Zyklon B geproduceerd. Een ton in september 1941. Uit informatie van de geallieerden die op 18 augustus 1994 werd bekend gemaakt blijkt dat het bedrijf in 1944 niet minder dan 37 ton Zyklon B gifgas per maand heeft geproduceerd. Eind 1996 toen Annie Lacroix al deze feiten wilde bekend maken in het zeer officiële historisch tijdschrift “Studies en documenten” werd dit door de directie van het blad geweigerd. Haar studie werd nu gepubliceerd in het “Historisch tijdschrift van de Shoah – de joodse wereld”. Uit dit alles blijkt dat er na 50 jaar nog heel wat te ontdekken valt over de economische collaboratie tijdens de tweede wereldoorlog (ads).

Emmanuelle Béart is een bekende Franse filmactrice. Een mooi dame. Dit was ook de mening van het huis voor schoonheidsproducten Dior die haar een publicitair contract aanbood. Maar Emmanuelle deinst niet terug als het om sociaal engagement gaat. Zo stond zij actief aan de zijde van “sans papiers”, de migranten die een hongerstaking voerden in de St.-Bernardkerk te Parijs en waaraan door de politie met groot geweld een einde werd gemaakt. Enkele weken later was zij de woordvoerster namens alle organisaties die samen betoogden tegen de anti-migrantenwet van de rechtse regering. Dior heeft nu het contract verbroken met Béart. Niet om haar sociaal engagement zegt de firma maar omdat ze onvoldoende opgemaakt, ongekapt en zonder lippenrood naast de migranten op de T.V. en op foto’s in de kranten verschijnt. Zo beantwoordt ze niet meer aan het imago van Dior…

Robbie Fowler, de vedette van de voetbalploeg van Liverpool steekt ook zijn sociaal engagement niet onder stoelen of banken. Tijdens een wedstrijd voor de Europa-cup aarzelde hij niet zijn trui op te heffen en zijn t-shirt te tonen waarop een solidariteitsboodschap stond geschreven met de dokwerkers van Liverpool. Fowler werd door de Europese federatie veroordeeld om van een sportief gebeuren gebruik te hebben gemaakt voor niet sportieve aangelegenheden wat strijdig is met de regels op het terrein. Wanneer gaat men nu ook de publiciteit van de sponsers op de truien verbieden?