Voor de vuist

Volgens de “wet ter bestrijding van de criminele organisaties” die op 5 juni in de Kamer van Volksvertegenwoordigers met 112 stemmen voor en 10 tegen (alleen de V.U. en de Groenen stemden tegen) werd goedgekeurd, kan het NCOS als derdewereldorganisatie bestempeld worden als “crimineel”.

Elke organisatie die opkomt voor een rechtvaardige samenleving en vecht tegen onrecht en daartoe initiatieven neemt om die aan te kaarten of zich solidair verklaart met organisaties die onrecht aanklagen en vechten voor hun rechten is in hun ogen een “criminele” organisatie. Volgens het wetsontwerp is “Elke organisatie bestaande uit meer dan 2 personen met als oogmerk het in onderling overleg en gestructureerd plegen van misdaden of wanbedrijven die strafbaar zijn met gevangenisstraf van 3 jaar of een zwaardere straf om op onwettige wijze vermogensvoordelen te verkrijgen of de werking van publieke overheden of openbare of particuliere ondernemingen af te wenden en waarbij gebruik gemaakt wordt van intimidatie, bedreiging, geweld, wapens, listige kunstgrepen of corruptie, of waarbij commerciële of andere structuren worden aangewend om het plegen van misdrijven te verbergen of te vergemakkelijken, is een misdaad of een wanbedrijf door het enkele feit van het organiseren”.

De politieke actie waarbij we het brede publiek aanspreken “om de productiefout te zoeken” en de slechte arbeidsomstandigheden in de sportschoenensector aan te klagen, kan geïnterpreteerd worden  als een vorm van intimidatie of listige kunstgreep.

De concrete eisen die we naar voren schuiven om de macht van de multinationale ondernemingen aan banden te leggen en vakbondsvrij-heid en respect voor de rechten van de arbeid(st)ers te garanderen, komt dicht in de buurt van “de werking van particuliere ondernemingen af te wenden”. En dan hebben we het nog niet over “de werking van de publieke overheden af te wenden”. Denken we hierbij maar aan onze jaarlijkse si-renenzang inzake het budget voor ontwikkelingssamenwerking en onze kritieken op het Belgische ontwikkelingsbeleid.

Tijdens het kamerdebat gaven de parlementairen zelf voorbeelden en konden het vroegere ANC, of de ETA bestempeld worden als criminele organisaties.

Moet het NCOS die de anti-apart-heidsstrijd van  het ANC ondersteunde dan gestraft worden?

Deze wet heeft een duidelijk fascistisch en repressief karakter.

Dit omdat men veroordeeld kan worden niet noodzakelijk meer om een inbreuk die gepleegd wordt op een burgerlijke wet. Het volstaat lid te zijn van, advies te geven aan een “criminele” organisatie om veroordeeld te worden. De organisatie moet niet tot de daad zijn overgegaan. De intentie om een misdrijf te plegen volstaat om vervolgd te worden. Het verdedigen van een open grenzen asielbeleid en hulp verlenen aan zogenaamde ‘illegale’ vluchtelingen geeft aanleiding tot het zich begeven in de criminele sfeer volgens deze nieuwe wet.

Deze wet is een nieuwe poging om een strijdvaardige derdewereldbeweging aan banden te leggen en de mond te snoeren.

Iedereen is akkoord dat de georganiserde criminaliteit moet aangepakt worden maar het huidige strafrecht biedt hiertoe reeds voldoende middelen. Alleen de wil om de strijd tegen de georganiseerde criminaliteit aan te pakken ontbreekt. Om de drugsbaronnen, de hongerma-kers, de bende van Nijvel, Dutroux, de witte boorden criminelen (= witwassers van zwart geld) te vinden heeft men zulke nieuwe wetten niet nodig. De afschaffing van het bankgeheim, de instelling van een vermogenskadaster, een betere controle op de manier waarop de rijkswacht onderzoeken voert en een doorzichtiger financieel en sociaal beleid van de MNO’s kan deze ‘echte’ criminelen aanpakken. In het kader van de lopende campagne “werk aan de wereld” dienen we diegenen die de arbeid wereldwijd bedreigen te beschouwen als criminelen.

De goedkeuring van de “wet ter bestrijding van de criminele organisaties” die kan toegepast worden om actievoerende arbeiders, syn-dicalisten en progressieven als misdadigers te behandelen, moet dan ook bestreden worden.

Anita Cautaers uit Hefboom, 8/97

Jozef Vandromme

“Kinderen

‘Kinderen dromen zich een wereld met de mens als hoogste goed. Is het niet om bij te wenen dat een mensenkind ook nog langs de straat van honger sterven moet? ‘Kinderen dromen zich een wereld waar het goed is om te wonen en de lucht nog zuiver is. ‘Wie zal het gelag betalen wanneer de mens zich heeft vergist? ‘Kinderen dromen zich een wereld waarin de vrede wordt hersteld zonder haat, nijd of oorlogsgeweld. ‘Waarom moesten er zovelen sterven? ‘Waarom mochten zij geen vrede erven?

‘Kinderen dromen zich een andere wereld waar de mens trouw aan (Joden natuur verschuldigd blijft. 9telaas de natuur is als een onschuldig kind waarvoor de mens geen eerbied en geen liefde meer vindt.