Het stoorde in de voorbije decennia het westen kennelijk niet dat er in Indonesië een regime aan het bewind was dat het niet zo nauw nam met de mensenrechten, en er een regime van terreur woedde tegen allen die in het verweer kwamen tegen Soeharto en zijn gevolg. Indonesië was voor de VS en zijn bondgenoten daarom van een te groot strategisch belang. Het was een belangrijke afzetmarkt voor hun wapentuig. Ook was Indonesië rijk aan belangrijke grondstoffen en goedkope arbeidskrachten. Men zou al voor minder de andere richting uitkijken.

De belangrijke wapenverkopers komen allen uit het westen, op kop de VS, Australië, Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland, Finland, Zweden. Ook België en Nederland ontbreken niet in deze club.

De wapenverkoop door de VS in miljoenen $ aan Indonesië voor de periode van 1975 tot 1995 ziet er als volgt uit.

JAAR	Fms	Com. arms sales	MAP/ Exces	Totaal
1975	51,6	0,3	13,1	65,0
1995	11,3	1,2	–	12,5
1975 & 95	801,0	29,300	78,6	1.118,900

In 1950 begon de Amerikaanse regering met het aanbieden van het ‘International Military Education and Training’ (IMET)-programma aan Indonesische militairen. Door de nauwe Amerikaans-lndonesische militaire banden zou het aantal van 7300 opgeleide militairen nog opgelopen zijn indien het Amerikaanse Congres dit programma in 1992 niet verbood wegens te grove schendingen van de mensenrechten in Oost-Timor. Indonesië werd hierna verplicht om het ‘E-IMET’-programma te starten: lessen ter bevordering van mensenrechten en burger-militaire relaties. Het ‘Joint Combined Exchange Training’ (JCET) – programma zorgde voor een feitelijke opvolging van het IMET – programma: trainingen in scherpschutterstechnieken, lucht-operaties en zogenaamde lijf aan lijf gewerkt. Ondermeer de Kopassus-strijdkrachten, gespecialiseerd in martelpraktijken en verdwijningen, werden met dit programma opgeleid. President Clinton verbood twee weken na het Oost-Timorees referendum van 30 augustus 1999 de verkoop van wapens en andere militaire bindingen. Een welgeko-men maar te late actie.

JAAR	Waarde in US$
1992 & 93	2.620.036
1993 & 94	10.153.964
1994 & 95	1.847.406
1995 & 96	9.293.334

Wanneer we de tabel van wapenimport van Indonesië in miljoenen US$ nader bekijken voor de periode van 1979 tot 1994 dan zien we dat ze voor een aardige stuiver oorlogsmateriaal hebben gekocht en dat het westen steeds bij de belangrijkste leveranciers is.

A.U.

Jaar	Totaal wapenimport	% samenstelling van de leveranciers & plaats
1979 & 83	1.300	VS Frankrijk VK Tot.Top 3:	20% 18% 7% 42%
1982 & 86	750	VS VK Frankrijk Tot. Top 3	25% 13% 13% 51%
1984 & 88	715	VS VK Tot. Top 2	29% 15% 44%
1985 & 89	750	VS VK Andere landen W.Eur. Tot. VS & West Eur	26% 10% 55% 91%
1987 & 91	950	VS Frankrijk Andere landen West Eur. Tot. VS & West Eur.	37% 14% 45% 96%
1991 &93	210	Frankrijk VS Duitsland Tot. Top 3	47% 33% 19% 99%
1992 & 94	170	VS Duitsland Tot. Top 2	53% 47% 100%
	Bron:	United States Arms Control and Disarmament Agency

Australië was en is ook zeer actief in de verkoop van oorlogstuig. Dit mag blijken uit volgende gegevens, exclusief de bedragen voor het opleiden van militairen en het houden van gezamenlijke oefeningen.

Militaire uitgaven van Indonesië in miljoenen US.$ -periode van 1988 tot 1997

2.859     2.900′