Dokter Geert Van Moorter bracht een bezoek aan Servië in de maand mei. Zijn verhaal brengt een kant van de oorlog die we in de pers minder aan bod hebben zien komen. Hieronder volgt een kort uittreksel uit zijn ooggetuigenverslag.

Ik zag live de bominslag die het Dr Dragisa Misovic ziekenhuis trof, pal in het centrum van Belgrado. Een enorme knal met een grote ravage. Volgens de NAVO een misser, voor de mensen in Belgrado een bewuste aanval, om hun moreel te kraken. Wie ben ik om te zeggen wat de juiste versie is? De stafchef van de Belgische luchtmacht verklaarde voor een paar weken dat om effectief te zijn, de bombardementen de gewone bevolking moet treffen. En dat doen ze.

Elektriciteitscentrales werden eerst met grafietbommen bestookt, wat kortsluiting veroorzaakt. Nu worden ze fysiek stuk gebombardeerd. De gevolgen zijn

enorm: geen eten kunnen koken, de fles voor de baby niet kunnen verwarmen, geen licht, koelkast, diepvriezer (eten dat bederft), wasmachine, warm water, geen communicatie. Belgrado heeft veel flatgebouwen, als er nog elektriciteit is durft men de lift niet meer te nemen, uit schrik er geblokkeerd te zitten. Je zal maar op de ‘\7^^e verdieping wonen, sleur je kinderwagen en boodschappen maar via de trap. Verkeerslichten, trolleybussen, ook de waterpompen werken op elektriciteit, dus is er regelmatig geen water.

De ziekenhuizen zonder elektriciteit en water. Hoe moet het dan met hygiëne, steriliteit, radiologie, dialyse, couveuses…? De noodgenerator werkt enkel voor intensieve zorgen en operatiezalen, en ook dat wordt moeilijk want brandstof voor de generator wordt schaarser en duurder. De mensen moeten er regelmatig in zeer moeilijke omstandigheden werken. Het medisch personeel heeft er een enorme inzet.

Het bombarderen van de grootste sigarettenfabriek, een geneesmiddelenfabriek, de enige autofabriek, ziekenhuizen, scholen,… treft de mensen ook. “Ja, maar een auto kan toch militairen vervoeren?” Reactie van ginder: “Wel, volgens die logica kan je alles platgooien, ook de voedingsindustrie. Voedsel wordt immers ook door militairen gebruikt…”. Veel mensen verloren echter door de vernielingen hun werk, en daardoor ook hun inkomen. Mensen staan nu aan te schuiven voor sigaretten. Er is nu reeds gebrek aan bepaalde geneesmiddelen. Tot hiertoe is de voedselbevoorrading in Belgrado nog in orde, maar voor hoelang nog? In Kosovo dreigt honger.

Ik zag de ‘resultaten’ van de cluster-bommen die ze op de middag boven het universitair ziekenhuis en de groentenmarkt van Nis gedropt hebben. Vele doden en gewonden, door deze antipersoonsbom…