Verkiezingen

Venezuela – Parlement ■ 26/7/99

Bij de recente parlementsverkiezingen de coalitie Polo Patriotica rond de vorig jaar verkozen president Chavez, 119 van de 131 zetels.

De opkomst bedroeg slechts 47 procent. Peilingen geven echter aan dat Chavez op de stem van 70 % van de ondervraagden kan rekenen. Na de brutale onderdrukking van het massal verzet van de bevolking tegen de toenemende armoede en de corruptie onder president Carlos Perez, organiseerde Chavez in 1992 samen met andere nationalistische officieren een staatsgreep. De coup mislukte en Chavez kwam in de gevangenis. De volgende president, Rafaël Caldera, liet Chavez vevroegd vrij.

Er kwam een nieuwe volksopstand en bij de volgende verkiezingen stelde Chavez zich kandidaat. Eenmaal verkozen beloofde hij een vreedzame revolutie die, naar het voorbeeld van de Latijns-Amerikaanse onafhankelijkheidsheld Simon Bolivar, de integratie met de Latijns-Amerikaanse staten zou bevorderen.

Met de overwinning in de wetgevende verkiezingen heeft Chavez een nieuwe stap gezet. Hij wenst nu dat dit parlement het hoge gerechtshof, dat de corruptie e.a. praktijken heeft getolereerd, zou ontbinden.

Het is nu echter afwachten hoe hij verder aan de verwachtingen van de 70 % armen zal tegemoet komen.

Indonesië – Officiële uitslagen

Uitslag bekend gemaakt op 3/8 door president Jussef Habibi.

Er waren 105.786.630 uitgebrachte stemmen.

Deze waren als volgt verdeeld:

Indonesische Democratische Partij (PDI-P) (Megawati Sukamoputi)                 33,7% (±158 zetels)

GOLKAR (de partij van het leger-B.J. Habibi) 22,4 % (± 120 zetels)

Partij van Nationaal Ontwaken (PKP) (leider: Abduvrankman Wahid)         12,6 %

NATIONAL Ontwikkelingspartij (PPP-moslim)     10,7 %

Nationala Mandaat Partij (Leid; Amien Rais)                        7,2 %

Alliantie van kleine partijen rond PPP P.A.N.

Zoals reeds aangetoond in het vorig nummer van Vrede is het nog niet duidelijk of Megawati Sukamoputi (de dochter van de eerste president Sukarno ), die de meeste volksvertegenwoordigers achter zich heeft, voor het presidentschap, de steun zal krijgen van de helft van de stemmen van het consultatieve assemblee die uit 694 leden bestaat.

Europees Parlement

De op 13 juni verkozen Europarlementsleden vergaderden op 20 juli voor de eerste maal in het nieuwe parlementsgebouw te Straatsburg. De glazen kathedraal, zoals deze wordt genoemd, waarvoor 17 miljard voorzien was heeft bijna het dubbele gekost.

De bijeenkomst werd gekenmerkt door de verkiezing van de nieuwe voorzitter. Voor het eerst werd een einde gesteld aan de consensus – verdeling. Vroeger werd het voorzitterschap tijdens de legislatuur verdeeld onder de twee grootste partijen, de Europese Christen Democraten en de Socialisten. Met het verlies van de Socialisten en de winst van de Christen Democraten op 13 juni hebben deze laatste een einde aan deze afspraak gesteld. De Francaise Nicole Fontaine (UDF) werd verkozen en zal na twee en half jaar haar plaats afstaan aan de Ierse liberaal Pots Cox. Op de 626 afgevaardigden behaalde de EVP samen met de Liberalen 284 stemmen, dus geen meerderheid. Ze konden echter rekenen op de steun van de andere kleine rechtse partijen.

Tijdens deze zitting werd eveneens de samenstelling van de in het Europees parlement vertegenwoordigde fracties bekend gemaakt. Deze zien er als volgt uit:

  • EVP (Europese Volkspartij) 233 volksvertegenwoordigers (voorheen 201) waarvan 21 Fransen (UDF-RPR en Democratie Liberale): 53 Duitsers (CDU en CSU), 37 Britten (conservatieven); 34 Italianen (Berlusconi en een deel van de regeringsmeerderheid); 28 Spanjaarden, 9 Nederlanders, 5 Belgen. Een samenraapsel van conservatieven, rechtsen en centrum dus.
  • SOCIAAL DEMOCRATEN EN SOCIALISTEN 180 volksvertegenwoordigers (voorheen 214) waarvan o.a. 22 Fransen, (PS-MDC-PRG), 33 Duitsers, 30 Britten, 24 Spanjaarden, 17 Italianen (o.m. PDS van d’Alema), 12 Portugezen, 4 Belgen.
  • EUROPESE LIBERALEN 50 volksvertegenwoordigers (voorheen 42) waarvan o.a. 10 Britten, 8 Nederlanders, 7 Italianen, 6 Denen, 5 Finnen en 6 Belgen.
  • GROENEN en regionalisten 48 volksvertegenwoordigers (voorheen 27) waarvan o.a. 9 Fransen, 7 Duitsers, 7 Belgen, 4 Nederlanders en 10 regionalisten (Vlamingen, Basken, Schotten).
  • LINKS EUROPESE UNIE (Communisten en linkse groenen) 42 (voorheen 34) waaronder 11 Fransen (P.C.-I.O -LCR), 7 Grieken, 6 Italianen, 6 Duitsers (PDS) 4 Spanjaarden, 2 Portugezen, 1 Fin, 2 Nederlanders en 3 Zweden.
  • UNIE VOOR EUROPA 30 volksvertegenwoordigers waarvan 12 Fransen (Pasqua), 9 Italianen (van de post-fascistische Gianfranco Fini), 6 leren (Fianna Fail).
  • EXTREEMRECHTS 19 volksvertegenwoordigers (voorheen 37) waarvan 5 Fransen (FN), 4 Italianen (waaronder Umberto Bossi en de 1 MSI), 2 Belgen (Vlaams Blok) en 7 Italiaanse radicalen van Emma Bonino. Hier zijn de twee uitersten verenigd. Iedereen vraagt zich wat de populistische ex.-E.U.-commissaris in dit extreem rechts gezelschap komt doen. Er komt in Italië een campagne op gang tegen deze houding.
  • EUROPA VAN DE DEMOCRATIE EN DE VERSCHILLEN 16 volksvertegenwoordigers waaronder: 6 Fransen (jacht, natuur, visvangst en tradities), 4 Denen (anti Europees links), 3 Britten (anti Europees rechts) en 3 Nederlanders.

Niet ingeschreven: 8 volksvertegenwoordigers waarvan Marie France Garaud (verkozen op de lijst van Pasqua) en 5 vertegenwoordigers van het Oostenrijks extreem rechts, (Haïder).