TE ZOT… … OM LOS TE LOPEN

H

et is goed om weten dat Louis Schweitzer, de topman van Renault die Renault Vilvoorde doet sluiten, destijds, van 1981 tot 1986 directeur was van het kabinet van de toenmalige Franse socialistische premier, Laurent Fabius. Zijn rechterhand, Michel Verville, zat eveneens in het kabinet van de socialistische ministers Pierre Mauroy en Laurent Fabius. In 1988 als de PS opnieuw in de regering kwam, was hij de kabinetschef van de minister van arbeid, de centrist Jean-Pierre Soissons.

N

adedja Kroupskaia, de echtgenote van Lenin, was in het begin van de Sovjetrevolutie belast met onderwijs en jeugd. In die tijd liet ze in Moskou het paleis voor de pioniers bouwen. Het was het grootste ensemble voor kinderanimatie in de wereld. Destijds brachten er vele toeristen een bezoek aan. Dit kinderpaleis werd nu verkocht aan de Amerikaanse keten Gold’s Gym. Het is opengesteld voor de nieuwe rijken van Moskou. Een abonnement in deze eliteclub kost zo maar eventjes 60.000 fr.

U

it “Le Monde” (1/3) vernemen we dat ex-koning Michel van Roemenië tijdens zijn recent bezoek aan Boekarest (27/2) zijn appartement teruggevonden heeft zoals hij het vijftig jaar geleden verliet. Alle meubelen, voorwerpen waren intact zoals hij ze achtergelaten had met uitzondering van de tafel waarop hij zijn abdicatie ondertekende. Het ziet er dus naar uit dat de communisten die hem destijds hebben afgezet dan toch maar “zachtmoedige” barbaren waren.

T

oen hij PDG van Alcatel was verdiende Pierre Suard een slordige 7,2 miljoen frank per maand. Het was de best betaalde PDG van Frankrijk.

Beschuldigd van belangenvermenging (hij liet herhaaldelijk werken uitvoeren in zijn kasteel op kosten van het bedrijf) kreeg hij het verbod nog langer zijn job uit te voeren. Suard is nu op pensioen. Een pensioentje van 770.000 fr. per maand a.u.b. Om zijn dagen in rust te slijten kocht hij zich een optrekje in Neuilly (de rijkste wijk van Parijs) waarvoor hij contant 300 miljoen op tafel legde.

H

et Amerikaanse magazine U.S. News publiceerde de uitslag van een opiniepeiling met antwoorden op de vraag “Wie zijn volgens u de personaliteiten die vatbaar zijn om na hun dood naar de hemel te gaan?”:

De eerste reactie was deze van 87 % van de geraadpleegden die “ik zelf” zegden. Hierop volgden 79 % voor moeder Teresa en 68 % voor Michael Jordan.

De generaal Colin Powell, de prinses Lady Di en Hillary Clinton volgden in de rij. Ver achter kwam Bill Clinton maar toch nog met een meerderheid van de gelovigen. Vijftiende en laatste was O.J. Simpson die zich met 19 % moest tevreden stellen. De kans dat hij zijn echtgenote en de vriend van zijn echtgenote kan gaan vervoegen is dus op dit ogenblik nog erg klein.

H

o Peng Kee, de minister van binnenlandse zaken van Sin-gapour, heeft bekend gemaakt dat de leraars een speciale opleiding zullen moeten volgen om het statuut te bekomen van “speciale politie”. Kee wil met deze maatregel de jeugddelinquentie bestrijden. De leraars zullen een speciaal uniform mogen dragen.

E

en die ook graag in de gunst van de openbare opinie staat is president Saparmourat Nieazov van Turkmenistan. De president, die regelmatig herkozen wordt, behaalde de laatste maal maar eventjes 99,5 % van de stemmen.

Om de literaire en artistieke waarde van zijn kunstenaars te bevorderen overtuigde hij zijn regering jaarlijks de prijs Makhtoemkouli, de naam van de Turkmeense dichter en filosoof toe te kennen. En wie was de eerste laureaat… de president!

Door het parlement liet hij eveneens een resolutie stemmen met betrekking tot de vervaardiging en de onbeperkte verkoop van foto’s van … de president. Een soort dahlia en een yoghurt kregen eveneens zijn naam. Zijn laatste exploot is het op de markt brengen van de parfum “Turkmenbasi” (de chef van Turkmenië). De flacons die worden versierd met een foto van de president worden in de hoofdstad verkocht aan 40 dollar wat het dubbel van het maandloon is in Turkmenistan…

N

a de privatisering van de Britse spoorwegen zijn er niet minder dan 96 verschillende maatschappijen die de spoorlijnen uitbaten. Lew Adams, een syndicaal afgevaardigde, heeft recent de Great Eastern Line, van verschrikkelijke barbaarse praktijken beschuldigd. Genoemde maatschappij had namelijk verschillende treinconducteurs de opdracht gegeven over het lijk te rijden van een jonge Britse die er zich ’s morgens om 5.15 u. onder een trein geworpen had. In ant-

woord op de beschuldigingen antwoordde de maatschappij dat zij had willen voorkomen dat de passagiers tijd zouden verliezen. Er zit dus geen enkel greintje menselijkheid in deze soort geprivatiseerde maatschappijen voor wie alleen de winst telt. Het is dezelfde maatschappij die in 1993 talrijke spoorarbeiders aan de deur zette.

O

nder de titel “Een vredelievend veroveraar” (DS 28/3/97) brengt Manu Ruys een ode aan de spekpater Werenfried van Straaten. De man die onder het mom van de acties voor “De kerk in nood” bekend werd maar wiens enige zorg uiteindelijk het anti-communisme was en is. Dat het niet om het geloof noch om de kerk ging bevestigt Manu Ruys met volgende passage: “Toen Boris Jeltsin in augustus 1991 geconfronteerd werd met een staatsgreep die de onder huisarrest geplaatste Gorbatsjov die in de Krim verbleef, wilde afzetten, kon hij de putchis-ten uitschakelen dank zij een radiozender waarmee hij vanuit het parlementsgebouw het contact met de buitenwereld behield. Die zender was hem bezorgd door de organisatie van Werenfried van Straaten”. Moet er nog zand zijn?

D

e Wereldbank beschikt in zijn lokalen in Washington over een nieuwe privé eetzaal… waarvan een muur bedekt is met goud. Het betreft echter maar een kleine oppervlakte, zegt de ontwerper Doug Hatch. Ondertussen bereidt de bank zijn derde afvloeiingsplan voor waarbij zevenhonderd mensen hun job zullen verliezen.

I

n juni 1994 werd Pineau-Valen-cienne, de PDG van de Franse multinational Schneider, in opdracht van de Brusselse onderzoeksrechter Jean-Claude Van Espen, beschuldigd van financiële manipulaties ten koste van kleine aandeelhouders van de Belgische filialen van Schneider Cofibel en Cofimines en drie weken in de gevangenis opgesloten. PDG’s van verschillende Franse financiële groepen en de rechtse regering protesteerden heftig tegen de aanhouding van een van hun kornuiten. Uiteindelijk kwam de man vrij in afwachting van een proces.

De PDG die er van uitgaat dat men met geld alles kan kopen heeft nu aan het Belgisch gerecht een transactie voorgesteld. Om de zaak te klasseren, lees in de doofpot te stoppen, is hij bereid een bedrag van 400 miljoen te betalen.