Eerlijkheidshalve

Tony Blair op heterdaad betrapt

Tony Blair, de leider van de “nieuwe” Labour en Brits premier heeft zich tijdens zijn verkiezingscampagne en nadien als de man met de “propere handen” voorgesteld. Ook in de media werd Blair als de man van “de nieuwe politieke cultuur” aangekondigd.

Plots blijkt uit volgende affaire, dat het allemaal maar schijn was.

  1. In januari 1997 ontving Tony Blair van Bernie Ecclestone – de mandarijn van de Britse Formule 1 – een miljoen pond (+ 57 miljoen) voor de kiescampagne van zijn partij.
  2. Tijdens de campagne engageerde Blair zich om de publiciteit voor tabak op de autocircuits van de formule 1 te zullen verbieden.
  3. De verkiezingen voorbij begeeft Bernie Ecclestone zich naar Downing Street 10 om er Blair te ontmoeten en een nieuwe “gift” aan te kondigen.
  4. Veertien dagen na deze ontmoeting kondigt premier Blair aan dat hij afziet van zijn verkiezingsbelofte.

Na de heftige reacties van de openbare opinie, de media en de politieke middens klopte Blair op zijn borst en beloofde het geld te zullen teruggeven, en een initiatief te zullen nemen om een oplossing te vinden voor wat hij het moeilijke probleem van de partij-financiën noemt.

De misstap van de premier zal tot nadenken stemmen, (ads)

Algemene vergadering van de Verenigde Naties

Op 5 november heeft de algemene vergadering van de Verenigde Naties zich eens te meer beraden over het Amerikaans embargo tegen Cuba. Met 143 stemmen werd een resolutie goedgekeurd waarin een einde geëist wordt van het economisch handels- en financieel embargo van de V.S. tegen Cuba. Zeventien landen onthielden zich bij de stemming en drie landen stemden tegen: de V.S., Israël en Ouzbekistan . De algemene vergadering van de V.N. heeft eveneens, met een grote meerderheid (139 landen) op donderdag 13 november de kolonisatiepolitiek van Israël in Cisjordanië, en bijzonder in Oost-Jeruzalem veroordeeld. De V.S. en Israël stemden tegen en 13 landen onthielden zich bij de stemming over deze resolutie die door Arabische landen werd ingediend.

De vergeten moord op Enrico Mattei

Vijfendertig jaar geleden was Enrico Mattei, de voorzitter van het Italiaanse E.N.I. (de nationale petroleumgroep) op 27 ockober 1962 het slachtoffer van een vliegtuigongeluk… Velen dachten aan een afrekening, een moord, maar de officiële kringen trokken dit in twijfel en lieten de zaak rusten. Mattei had de E.N.I. uitgebouwd tot een machtig bedrijf en aarzelde in die tijd niet om, ten einde de concurrentie van de Internationale petroleum-groepen het hoofd te bieden, handel te drijven met de toenmalige Sovjetunie. Herhaalde malen werd er op gewezen dat Mattei, de piloot en een Amerikaans journalist die in het vliegtuig zaten, eigenlijk het slachtoffer waren van een bomaanslag. Het zou tot 1994 duren vooraleer een ernstig onderzoek naar de feiten geopend werd. Eindelijk is het zover. Het staat onweerlegbaar vast dat het vliegtuig van Mattei door een bomaanslag is neergestort. Het is nu afwachten of nu ook de achtergronden, de daders en de opdrachtgevers, aan het licht zullen komen, (ads)

Israël /Twee maten en twee gewichten

Het Israëlisch Centrum voor mensenrechten in de bezette gebieden “B’tselem”, berekende dat in Oost-Jeruzalem, het Arabische gedeelte, tussen 1967 en 1995 bijna 38.000 woningen voor zo’n 160.000 Israëli’s werden gebouwd en dat nog eens 8.500 huizen in de planning zijn voorzien . De mogelijkheden voor de Palestijnen om in Oost-Jeruzalem woonruimte te vinden steken hier schril bij af. Volgens een recent rapport van de International Federation of Human Rights League (F.I.D.N.) werden er vorig jaar in totaal 150 bouwvergunningen, voornamelijk voor renovatie of uitbreiding, aan Palestijnen uitgereikt. De gemiddelde wachttijd op een vergunning is vijf jaar en deze kost 20.000 dollar. Huizen van mensen die, het lange wachten moe, zonder vergunning bouwen, renoveren of uitbreiden, worden zonder pardon vernietigd. De F.I.D.N. wijst er op dat dit gemiddeld vijftig maal per jaar gebeurt. Over mensenrechten gesproken…

Anatoli Tsjoubais

de boezemvriend van Jeltsin

Vice-eerste minister en minister van financiën Tsjoubais is in Rusland het brein achter de economische hervormingen, lees slinkse privatiseringen. Tsjoubais, de beste vriend van Jeltsins dochter, speelde bij de presidentsverkiezingen een belangrijke rol door o.m. generaal Lebed met beloftes op sleeptouw te nemen om de communistische kandidaat Zjoeganov te verslaan. Tsjoubais wist ook Jeltsin te overtuigen om een van zijn tegenstrevers, de zakenman Boris Berezjovski, voorheen de voorzitter van het veiligheidscomité, aan de kant te zetten. De jonge Turk Tsjoubais, die zich als “de zuivere” vooropstelt, werd nu echter op heterdaad betrapt. De journalist Alexander Mirikine heeft namelijk bekend gemaakt dat Tsjoubais met vier medewerkers, een som deelde van 450.000 dollar voor het schrijven, voor rekening van een uitgeverij afhankelijk van de Unexim bank, van een boek met als naam “De geschiedenis van de privatitsering in Rusland”. Tsjoubais werd reeds vroeger beschuldigd hogervernoemde bank bevoor-deligd te hebben bij de grote privatiseringen die schandaal verwerkten (Svianinvest en Norilsk-Nickel). In verband met deze schandalen werden de medewerkers van Tsjoubais, Alexander Kozakov, de minister van privatiseringen Naksin Bojko en de directeur van het bureau voor faillissementen Pjot Mostovojt onder druk van het parlement, aan de kant gezet. Tsjoubais zelf werd zijn post van minister ontnomen maar begrijpe wie kan door Jeltsin als vice eerste minister behouden, (ads).

Werkloosheid in Europa

In september 1997 bedroeg de werkloosheid in de lidstaten van de Europese Unie: 3,7 % Luxemburg, 4,5 % Oostenrijk, 5,6 % Nederland, 5,8 % Denemarken, 6,1 % Portugal, 6,6 % Griekenland, 7 % Groot Brittannie, 9,5 % België, 9,8 % Zweden, 10 % Duitsland, 10% Ierland, 12,1 % Italië, 12,6% Frankrijk, 13 % Finland en 19;9 % Spanje.

Hierbij moet rekening gehouden worden dat, o.m. door de manipulaties met de deeltijse arbeid in Nederland en Groot Brittannie d.a. landen) de cijfers vervalst zijn.