Mensenhandel in de 20ste eeuw ondanks 150 jaar afschaffing van de slavernij

DOSSIER

Werk, oorlog, prostitutie is volgens de schrijver Martin Monnestier de triptiek die de basis is van de uitbuiting van 300 miljoen kinderen in de wereld

De uitbuiting van kinderen is een karakteristiek van deze tijd. Slavenarbeid, seksslaven, kindsoldaat, ingelijfd in criminele organisaties, gemutileerd worden om zo beter te kunnen bedelen, slachtoffers van standrechterlijke executies, slachtoffers van adoptiehandel, van orgaanhandel, niets wordt hen gespaard. Hierbij zijn een groot aantal landen betrokken. De internationale instellingen spreken van een catastrofe op wereldniveau.

Het woord slaaf is hier in de juiste betekenis gebruikt. De kinderen moeten zich onderwerpen aan onmenselijke arbeid, ze zijn het voorwerp van internationale handel op hetzelfde niveau als koopwaar. De eigenaar van een kindslaaf kan het kind voor zichzelf doen werken of het verhuren aan een ander persoon. De helft van de kindslaven worden door de ouders verkocht of afgestaan in uiterste armoede. Andere worden gekidnapt en ontvoerd en worden verplicht te werken in meer dan honderd clandestiene ateliers waar hun lichamen worden uitgeput en hun geest wordt gedood.

40 % van de kinderen van heel de wereld beëindigen vandaag niet de primaire schoolcyclus en belanden op straat of in clandestiene arbeid. En dan te bedenken dat in landen zoals China en Indië vooral de meisjes nog meer onderworpen zijn aan slavenarbeid.

Uit L’Humanité, 24/4/1998

Kindsoldaten in Oeganda

De Oegandese kindsoldaten worden gekidnapt om dan op een bijzondere gewelddadige manier in militaire kampen te worden opgeleid en gebrainwasht. Als ze trachten te vluchten worden ze op een gruwelijke manier afgemaakt. De geschaakte meisjes worden als seksslavinnen verkracht en aan het front worden de kindsoldaten ingezet als menselijk schild.

De Morgen, 6/6/1998

Dienstmeisjes worden uitgebuit.

Indiase meisjes komen uit Indië over om hier in Antwerpen voor de Indiase diamantfamilies te werken. Het gaat hier om een 400 tot 600 families. Zij verdienen zo’n 5000 fr. per maand, onregelmatig betaald, 7 dagen op 7, beschikbaar op alle uren van de dag.

In India is het heel gewoon dat de rijken veel huispersoneel hebben. Slechte betaling, onvrijheid, permanent werk en andere vormen van misbruik zijn schering en inslag.

De Morgen, 6/6/1998

Handel in kinderen in West-Afrika

…… In West-Afrika neemt de handel in

kinderen steeds toe. Zij is wijdverspreid. Benin, Togo, Nigeria, Niger, Burkina-Faso en Gabon maken zich hieraan schuldig. West-Afrikaanse kinderen uit Bangui in de Centraal-Afrikaanse republiek worden voor de slavenhandel weggehaald.

Meisjes uit het Zuid-Oosten van Togo worden gebruikt als huispersoneel bij rijke families die rond Lagos in Nigeria en Libreville in Gabon wonen. Honderden meisjes worden aldus over de grens uit Togo gebracht. Duizenden Togolese meisjes werken in het buitenland en honderden West-Afrikaanse kinderen werken in Gabon.

De reizen zijn gevaarlijk. Kinderen sterven tijdens het transport in zeeonwaardige schepen. De Togolese kinderen worden tewerkgesteld in andere landen als helpers op de markt of als huispersoneel. De werkomstandigheden zijn zeer hard. The Guardian, 19 juli 1997 (eigen vertaling).

Toerisme, Prostitutie AIDS

Voor Mechtild Maurer, de auteur van deze studie, berust het fenomeen van het sekstoerisme op de enorme sociale en economische scheiding die er bestaat tussen de westerse wereld en de landen van de derde wereld. De armoede drijft de vrouwen naar de prostitutie. Zij steekt een beschuldigende vinger uit naar het IMF en de Wereldbank die door hun herstructureringsprogramma’s de arme landen verplichten het toerisme te ontwikkelen. Toerisme is een belangrijke bron van deviezen.

Sinds het begin van de jaren ’80 is de toename van AIDS spectaculair. De vrouwen zijn het meest blootgesteld gezien de armoede, gebrek aan informatie en hun zwakke algemene gezondheidstoestand. De voorbehoedsmiddelen zijn duur en in sommige landen (Zambia en Mexico) verzet de kerk zich tegen de campagne “safer sex”.

Volgens de auteur bestaat de prostitutie in de derde wereld reeds vóór het kolonialisme. In de meeste landen is prostitutie bij wet verboden en is de omvang dus moeilijk in te schatten. Bijvoorbeeld in Thailand zouden er 2 miljoen prostituees zijn waarvan 800 000 jonger dan 16 jaar. Deze cijfers houden geen rekening met de pooiers en cliënten en dezen die van de prostitutie leven.

Mechtild Maurer Tourisme, Prostitution, Sida. 1992

De bronnen om dit dossier te kunnen samenstellen komen uit: Standaard der Letteren: De overtocht der wanhopigen, Peter Vandermeersch 2/1/1998 Encarta 98 Encyclopedie Winkler Prins Editie L’esclavage, crime contre l’humanité, Jean Chatain. L’humanité 30/4/1998 Abolir Ie silence, Le Nouvel Afrique Asie, 5/1998 L’abolition de l’esclavage, 150 ans plus tard, L’humanité 24/4/1998 La dimension africaine de la traite noire, Elika M’bokolo. Le Monde Diplomatique, 4/1998 Online Five, Ann Usher NOSEB jun 12 1997, http://www.captive.org/online5.htm De aderlating van een continent, Eduardo Galeano.Amsterdam 1976 The economics of the African Slave Trade, Anika Francis Slave Trade Statistics, uit The Slave Trade in the Caribbean and Latin America, José Luciano Franco