Noch flesvoeding, noch cocktails tegen AIDS lossen het probleem van gezondheid voor kinderen in de wereld op en bedreigen door zware economische druk elke verdere ontwikkeling. Zoals Dr. Y. Kluyskens, cardioloog zegt (1): “De gezondheidsproblematiek actief aanpakken betekent dat prioritair het onrecht de oorsprong van de armoede dient te worden aangepakt. Dat betekent raken aan belangen. Dat vraagt een maatschappelijke keuze en moed om te durven tegen de stroom oproeien. Gezondheid is meer dan geneeskunde”. Twee voorbeelden.

Babyvoeding (2)

Flesvoeding doodt, en eisen dat alle onjuiste informatie zou gestopt worden is volledig verantwoord.

Als internationaal de industrie bijgestaan wordt door IMF en Wereldbank, dienen we er in Vrede op te wijzen dat sinds 1977 (3) een niet bindende richtlijn van de Wereldgezondheidszorgorganisatie Unicef borstvoeding promoot en wil weren van flesvoeding (4). Borstvoeding dient onmiddellijk gestart na de geboorte van het kind. Elk gebruik van fles en fopspeen gezien de zeer sterke infectieuze risico’s moeten nog steeds ontraden worden. Toch vegen 32 handelsvennootschappen waaronder Nestlé, Abbott-Ross, BSN, Heinz, Gerber (Sandoz), Johnson enz. nog steeds hun botten aan deze eis. Ze voeren verder hun campagne waarbij ze folders verspreiden die de borstvoeding in een slecht daglicht brengen.

A.I.D.S.

Elke dag komen er duizend kinderen met Hiv-virus bij. Reeds meer dan 9 miljoen kinderen zagen moeder en vader reeds aan aids overlijden

Volgens prof. dr. Piot voorzitter van het UNAIDS (5) op 21.12.1997, waren er in 1997 5,8 miljoen mensen die het Hiv-virus ontwikkelden, onder hen 590.000 kinderen. Voor het jaar 2000 verwacht hij bijna 40 miljoen seropositieven.

Dezen zijn al besmet en geraken dikwijls in de vicieuze cirkel van uitbuiting. Zo geraken tal van wezenmeisjes in de prostitutie waardoor ze op hun beurt met aidsvirus worden besmet en verder zullen verspreiden. Binnenkort zullen 1 miljoen kinderen onder 15 jaar besmet zijn en als dusdanig ook aidsverspreiding onder kinderen doen ontstaan.

Aanpak via wereldwijd verstrekken van medicatie is weinig zinvol want gewoon onbetaalbaar.

Daar waar volgens het US National Institute of Health wordt aangetoond dat een combinatie van AZT met enkele andere medicijnen kan, werd dit onmiddellijk door de Wereldbank, hierin gesteund door de farmaceutische industrie gehanteerd. Allen zijn gewonnen voor het behandelen van alle besmette personen in de ontwikkelingslanden met tritherapie of drie medicijnen (nu reeds wegens resistentie- ontwikkeling evoluerend naar quadritherapie!) (6). Daarenboven blijft de grote vraag hoelang het duurt vooraleer mensen resistent gaan worden voor de tri- en quadritherapiebehandeling. Dit zal opnieuw een motivatie zijn voor nieuwe (nog duurdere?) medicatie.

De enige wereldwijd efficiënte maatregel zou bestaan in een inentingscampagne.

De Amerikaanse toponderzoeker Antonio Fauci zei dat het aidsvirus het best bestudeerde is en dat de volledige genetische code ervan gekend is. Maar het vaccin moet niet alleen antistoffen oproepen maar ookvechtcellen. Het virus schakelt het immuunsysteem uit en het vaccin moet het precies hiervan hebben. Daarenboven moet het vaccin wellicht de allerlaatste aidsvirus-sen uitschakelen wat niet het geval is bij andere ziekten waar vaccinatie gebruikt wordt.

Ook verandert het virus voortdurend van type en er bestaat geen handig proefdier.

Als op hetzelfde moment dr. Douglas van farmaceuticareus Merck vermeldt dat het moederbedrijf nog nooit zovele miljarden geriskeerd heeft als bij de ontwikkeling van haar protease-inhibitor (één van de medicaties) en dat investeringen aangaande het vaccin eerder miniem waren doet zulks vragen stellen.

Besluitend zeggen wij met de Unesco en de WHO

met de onderzoekers en UNAIDS

Aanpak van het waterprobleem is een dringende behoefte voor vreedzame ontwikkeling. Pas dan kan immers verder gezocht worden naar het bestrijden van andere aandoeningen die ook in belangrijke mate voorkomen. Dit toont de zwakte van programma’s van flesvoeding in de ontwikkelingsgebieden waarbij bepaalde groepen geld afromen bestemd voor ontwikkelingsprojecten en oorzaak zijn van stimuleren van dood in de eerste levensfase.

Pas als voor iedereen kwaliteitsvol drinkwater wordt ingesteld, dat betaalbaar verspreid wordt, kan over flesvoeding gesproken worden.

De nieuwe infectieuze toestanden en AIDS, dienen volledig parallel behandeld te worden.

AIDS mag niet als verdrukker voor de armen gehanteerd worden en het is een schande dat aids-patiënten in de derde wereld sterven zonder dat ze van de moderne behandelingsmethodes kunnen genieten waarover we in de westerse landen beschikken. De keuze van deze technieken en het verder afduwen van mogelijke preventieve maatregelen is echter meer dan ongehoord.

Als daarenboven een moeilijk medisch en ethisch debat hierover moet gevoerd worden dient dit zoals aangaande mensen die lijden aan een erfelijke handicap benaderd te worden. De programma’s aangaande geboortebeperking in de wereld zijn hierbij heel belangrijk.

Als dr Colenbunders van het Tropisch Instituut te Antwerpen zegt dat de kans dat een kind van een seropositieve moeder HIV besmetting krijgt nog steeds 8% is dient dit als ernstig risico beschouwd te worden. Tenslotte als vrouwen de aids-cocktails moeten innemen, heeft dit invloed op de levenscyclus van cellen waarbij de kans op aangeboren afwijkingen niet kan uitgesloten worden.

Jean-Pierre Everaert

• Inleiding bij boek Geert De Moorter.
• Met Claire Brisset in Le Monde Diplo-matique van december 1997 staat dan ook “Ces biberons qui tuent”.
• Tripartite Declaration of Principles concerning Multinational Enterprises and Social Policy’. Natuurlijk werd deze code niet door alle staten geratificeerd maar ze bevat een aantal basissen om richtlijnen toe te passen.
• via de IBFAN-tekst (Baby Food Action Network) en IBGM (International Group on Breastfeeding Monitoring).
• UNAIDS: vereniging aangaande AIDS bij de Verenigde Naties (onderzoek, preventie en behandeling)
• In juli 1997 blijkt uit een grootscheeps internationaal onderzoek dat na een behandeling van 28 maanden de tritherapie AZT, SQV en ddC een groter effect heeft dan de duotherapie SQT-AZT Het aantal zware zieken of overlijdens was 15% bij AZT-ddC therapie, 12,5% bij SQV-AZT en 8% voor de tritherapie AZT-DDC-SQV.