Na in zijn jaarlijkse “State of the Union” nog eens de oorlogstrommel te hebben geroffeld, kwestie van de aandacht af te leiden van de voor hem dreigende “affaires”, heeft de Amerikaanse president Clinton de Verenigde Staten als het model voorgesteld met o.m. de volgende passage uit zijn rede.

“Dit zijn goede tijden voor Amerika. We hebben meer dan veertien miljoen nieuwe jobs; de laagste werkloosheid in 14 jaar; de laagste inflatie in 30 jaar; de inkomsten stijgen ; een record aantal mensen woont in een eigen huis; het aantal steuntrekkenden is het laagste in 27 jaar; de misdaad daalt al vijf jaar op rij, ons leiderschap is ongeëvenaard …”

Deze zienswijze wordt meestal in onze media en door heel wat politici verkondigd.

Enkel een blad als “Le Monde Diplomatique” zoals in haar januarinummer, hangt over de problemen een ander beeld op. Hieronder publiceren we een aantal gegevens uit “Le Monde” die een ander beeld geven van de tewerkstelling en de werkloosheid. En is dan nog geen sprake van de gevolgen in de vele toeleveringsbedrijven waar uiteraard ook veel mensen hun job zullen verliezen. Hieraan moeten nog de gevolgen toegevoegd worden van de opeenvolgende fusies van grote.bedrijven die, zoals bij de recente opslorping in de informaticasector door de inpalming van Digital (54.400 werknemers door Compaq (18.000 werknemers) ook heel wat afvloeiingen voor gevolg zal hebben.

Het is namelijk ook algemeen bekend dat het naarmate van de afdankingen is dat de aandelen op de beurs stijgen. Het is eveneens geweten dat, wat de zogezegde nieuwe jobs betreft, deze hoofdzakelijk bestaan uit deeltijdse arbeid. De recente staking van de pakjesverdelers. D.L.T. heeft hierop sterk de nadruk gelegd. Het zijn meestal jongeren of ouderen die onder weinig benijdenswaardige voorwaarden aan het werk komen.

Bovendien worden de cijfers van het aantal werklozen in de V.S. niet opgesteld op basis van statistieken zoals bij ons maar op basis van opiniepeilingen. Wie in de periode voorafgaande aan de peiling enkele uren in de maand gewerkt heeft komt niet in het cijfer van het aantal werklozen voor. En is het niet bekend dat in de V.S., volgens officiële gegevens, er niet minder dan 35 miljoen mensen leven met een inkomen dat onder het levensminimum ligt ?

De steuntrekkenden zijn verminderd zegt Clinton. Was het echter dezelfde Clinton niet die tijdens zijn laatste kiescampagne, de standpunten van de republikeinen overnam, waarin hij zelf ten strijde trok tegen diegene die van de sociale voorzieningen leefden, o.m. de ongetrouwde moeders? Werd hij hiervoor niet in zijn eigen Democratische partij, o.a. door Jesse Jackson ,

aangevallen?

Clinton moet het duidelijk, met zijn mooie woorden, hebben van het rijkste deel van de bevolking en van de middenklasse.

Uit onderstaande gegevens blijkt dat voor miljoenen mensen in de Verenigde Staten de waarheid, de werkelijkheid, er anders uitziet.

André De Smet

    Zo zijn ze…

De gewezen Amerikaanse senator, Bob Dole, de tegenstander van BUI Clinton tijdens de laatste presidentsverkiezingen, werd door de regering van Taiwan   aangeworven   als consultant.

Deze bijkomstige job zal hem 30.000 dollar (± 1 miljoen 80.000 frank) per maand opbrengen. Een peulenschil…

De laatste aangekondigde afdankingen in de Verenigde Staten

• WHIRLPOOL (13 september 97): gaat zijn effectieven met 10 % (4.700) personen verminderen.
• CITICORP (21 oktober 97): schaft 7.500 arbeidsplaatsen af.
• LEVI-STRAUSS (5 november 97): sluit elf bedrijven en dankt 6.400 mensen af.
• FRUIT OF THE LOOM (5 november 97): 2.900 afdankingen.
• EASTMAN KODAK (11 november 97): kondigt 10.000 afdankingen aan.
• K. MART (14 november 97): de reus van de grote verdelers plaatst 11 % van zijn personeel (28.500) op vervroegd pensioen om ze te vervangen door jongeren met een lager loon en gedeeltelijke arbeid zonder sociale voordelen zoals de ziekteverzekering. Geschatte besparingen: 80 tot 130 miljoen dollar per jaar.

KIMBERLY – CLARK (21 november 97): sluit 18 bedrijven en slankt het aantal loontrekkenden af met 7 % (5.000).

GENERAL MOTORS (21 november 97): sluit zijn bedrijf Buick in Flint bij Detroit waar 2.900 arbeiders werken.

SINGER (5 december 97): wil 104 miljoen dollar per jaar uitsparen door 25 % van zijn effectieven, 6.000 loontrekkenden, af te danken. PHILIP MORRIS (8 december 97): schaft 2.500 werkposten af in voedingsbedrijf Kraft.

SPEELTUIGEN HASBRO (10 december 97): vermindert zijn personeel met 20 % (2.500 personen) in het kader van een herstructurering met doel de winsten op te drijven. BOEING (16 december 97): kondigt voor 98 de afschaffing af van 12.000 arbeidsplaatsen na er twee jaar geleden 40.000 te hebben aangeworven.

POLAROID (16 december 97): vermindert zijn effectieven met 1.500 personen.

NABISCO (16 december 97): schakelt 2.500 werkplaatsen (10 %) uit zijn tabakbranche. APPLE (10 januari 98): deze P.C. bouwer schrapt vanaf maart 4.500 banen af.

A.T. & T. (23 januari 98): gaat 19.000 banen afschaffen (15 %) van het personeelsbestand. Deze afslanking zou een besparing moeten uitmaken van 110 tot 180 miljard frank. In januari ’96 werden reeds 40.000 mensen de laan uitgestuurd. Deze telecomgroep heeft jaarlijks een personeelsverloop van gemiddeld 10.000 werknemers. RAYTHON (23 januari 98): de Amerikaanse vliegtuigbouwer heeft bekend gemaakt 9.700 posten te schrappen uit zijn activiteiten voor defensie. De groep die vorig jaar Hughes en Texas Instruments aankocht werd door zijn aandeelhouders aangemaand vanaf het jaar 2000 jaarlijks 1,7 miljard dollar uit te sparen.

Uit bovenstaande gegevens blijkt dat de tewerkstelling in de Verenigde Staten er niet erg rooskleurig voorstaat. De aangekondigde afdankingen betreffen grote bedrijven wat zeker niet zonder invloed zal zijn op de vele kleine toeleveringsbedrijven. Als men de media en de commentaren van sommige politici nochtans moet geloven daalt de werkloosheid in de V.S. In december ’97 sprak men zelfs van 4,6 %. De situatie in de V.S., o.m. voor wat de opslorping van de werkloosheid betreft, wordt ons dan ook als een model voorgeschoteld. Gegevens, die we uit de krant “Le Monde” haalden, geven ons een andere kijk. Wat wel opvalt is dat naarmate er afdankingen zijn de aandelen van het bedrijf op de beurs stijgen. Men streeft dus geen politiek na voor tewerkstelling, integendeel. Het is bovendien een publiek geheim dat, als er toch aanwervingen zijn, dit in hoofdzaak gaat voor deeltijdse arbeid, waarvoor dan nog ouderen en jonge mensen, zelfs kinderen, aangetrokken worden. Het is eveneens bekend dat in de V.S. het werkloosheidscijfer wordt opgesteld op basis van opiniepeilingen en niet op basis van statistieken zoals bij ons. Wie tijdens de maand van de peiling slechts een paar uur gewerkt heeft komt dus niet op de lijst van de werklozen. Wat er ook van zij. De gegevens die hieronder vermeld zijn wijzen er op dat een nieuwe, een andere richting moet ingeslagen worden. Zoals met de economische en financiële crisis in Zuid-Oost-Azië bewezen wordt, de mondialisering van de economie kan geen oplossing bieden aan de werkloosheid. De media vertellen de openbare opinie leugens als ze spreekt over de lage cijfers van de werkloosheid in de Verenigde Staten. Wanneer bij de berekeningen dezelfde normen zouden worden gebruikt als in Europa (waar ze nochtans ook al vervalst worden) dan zou de werkloosheid opgelopen zijn van 9,3 % (in plaats van de officiële 6 %) in 1989 naar 10% in 1996 (in plaats van 5,2 %).